Ooit stond ik met mijn broek en onderbroek op de enkels voor een uroloog. Hij zat op zo’n gezellig melkkrukje en bestudeerde mijn testikels. Met vlakke hand tilde hij ze heel even op. De woorden die hij toen sprak, zal ik nooit vergeten: “U bent gezegend met een aanzienlijk grote balzak.”
Ik schrok, wist even niet wat te zeggen. “Dank u vriendelijk,” antwoordde ik. Maar was het wel een compliment? En wat is groot? Ik durfde het niet te vragen.
Die nacht droomde ik dat ik testikels had zo groot als strandballen. De uroloog gaf me een kruiwagen mee naar huis.
Geen idee waarom ik dit droomde.
Dank je Luuk Koelman fijn onderwerp bij mijn boterham met kaas
Shit Luuk….:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/3506682/2013/09/10/Man-met-grotere-ballen-zorgt-slechter-voor-zijn-kinderen.dhtml
Ik las het, Caat. Sindsdien ligt mijn hele leven overhoop!
Ach lieve Luuk, er zijn vast en zeker andere manieren om je mannelijkheid te vieren. (en die kut kinderen zijn toch zo weer het huis uit).
Zijn zegening zal wel een compliment inhouden, hoewel dat een kwestie van smaak en proportie is. Levert het je wat op, mijmer ik dan, vreemd genoeg. Ik denk namelijk niet heel vaak na over de testikels van mede-49-jarigen. Of mannen uit andere jaargangen, for that matter. Maar nu worden ze zo in mijn gezicht geduwd dat ik wel moet. Mijn persoonlijke pochette is niet klein niet groot en zit soms vreselijk in de weg. De huidstructuur ontlokte mijn vriendin de opmerking dat ze best een jasje van dat spul wilde. Toen wist ik dat zij Mijn Eeuwige was …
Ooit is natuurlijk n rekkelijk begrip Is t 20 jaar geleden toen de jongens nog strak in t pak zaten of vorige week nu ze 49 en uitgezakt zijn?
Tien jaar geleden, Josefien. Meer hierover in mijn Metro-column, komende donderdag!