Lieve Mona,
Ik ben een vrijgezelle vrouw van 58, met een dochter van 20 en een zoon van 22. Tijdens de buurt-barbeque ben verliefd geworden op de zoon van de buurman. Hij is 26. Ik had hem jaren niet gezien omdat hij opgenomen is geweest wegens depressieve en suïcidale problematiek nadat hij van de universiteit was verwijderd, wegens een hasj-verslaving.
Terwijl mijn dochter zich over de worstjes boog, kwam ik hem op de gang tegen, bij het toilet. Hij begon me wild te zoenen. Ik was totaal overrompeld. We zijn toen naar boven gegaan en hebben met elkaar gevreeën, op een manier zoals ik nog nooit seks heb gehad. Hij was speels, geil en sexy, het was echt fantastisch.
Nu mijn probleem. Ik vind het een goed idee om met hem te trouwen, zodat ik hem de stabiliteit van het gezin kan bieden. Het vrijen was zo fijn, ik wéét gewoon dat ook al het andere goed zit tussen ons. Wat vind jij, lieve Mona?
Liefs,
Sophia
Lieve Sophia,
Het huwelijk is een prachtig instituut, zo ook het gezin. Het gezin vormt de hoeksteen van de samenleving, met als kernbegrippen: zorgen voor elkaar en bouwen aan de toekomst. Je echtgenoot en jij vanuit de eigen kracht voor elkaar, en samen voor jullie kinderen. Dat is het huwelijk waar jullie beiden zuinig op moeten zijn.
Maar om dat zo te houden, zijn nu keuzes nodig. Voor meer liefde, een goede (seksuele) relatie en zorg en aandacht voor de kinderen. Ik geloof dat jullie sterker uit deze crisis kunnen komen als jullie nu de juiste keuzes maken. Samen kunnen jullie dat. Samen kunnen jullie meer!
Alle goeds,
Mona.
Hahaha, ik ga me laten ombouwen zodat ik officieel hierom mag lachen. Die wijven ook!
Volgens mij hoef je je dan helemaal niet te laten ombouwen. Ik ebn ook een vrouw, maar lach me nu al helemaal de t*ring hierom….