Ik droomde dat ik via hypotheekverstrekker Obvion een simpele omzetting van mijn hypotheek wilde regelen. Ja, Obvion. U weet wel, van de slogan: “hypotheken met een geweten.” Alles liep op rolletjes, het was binnen drie weken geregeld.
Toen schrok ik wakker en bevond ik mij weer middenin de sores. Een hypotheektraject dat nu al meer dan negen maanden duurt. Waarin Obvion me tegelijkertijd TWEE verschillende offertes deed toekomen. En toen mijn Hypotheker daarvan melding maakte, reageerde met: “oh ja, echt waar? We kijken het na. Verrek, u heeft gelijk. Nou ja, beschouwt u de meest gunstige offerte maar als niet verzonden.”
Een traject waarin Obvion een officieel taxatierapport eiste dat me 400 euro kostte. Later, na veel geëmmer, bleek dat taxatierapport volgens de eigen regels van Obvion helemaal niet nodig. Vergoedde Obvion me toen de taxatiekosten? Welnee, enkel de helft. Waarom? Geen idee. Nooit een schrijven over de reden van hun besluit mogen ontvangen.
Net wakker en nu al weer moe.
Ik mompelde “Obvion, hád ik het maar geweten…” draaide me om en viel in een diepe droomloze slaap.