Lief dagboek,
Ik droomde dat ik een redactielid was van HoeVrouwenDenken. Na enkele maanden onze mannelijke tegenhanger minzaam beschouwd te hebben, mocht ik nu zelf aan de slag om mannen inzicht te geven in ons brein. Dat is toch wel even andere koek dan een stel kerels dat hun gedachten neerpent… Ha! Laat ons niet lachen. Ze hanteren de categorieën seks, voedsel, leuke spulletjes, lekkere wijven (afschuwelijke term), nog een keer seks en tot slot een muziekje hier en daar. Wij van HoeVrouwenDenken vinden dat nogal selectief. Maar probeer dan eens de vrouwelijke gedachten onder woorden te brengen, dat is een karwei dat niet in verhouding staat ten opzichte van die lullige stukjes die ze bij HoeMannenDenken dagelijks fabriceren. Qua salariëring zou dat ook wel meer beloond mogen worden overigens. Daar moest ik het met mijn hoofdredacteur nog eens over hebben.
Deze bewuste maandag 13 januari zou de boeken in gaan als de dag die een nieuw tijdperk inluidde. Ik vond mijn eerste werkdag best spannend maar gelukkig hadden we ontzettend veel lol samen. Tijdens de redactievergadering gnuifden we om standjes die we absoluut niet op Peter R. de Vries wilden uitproberen, we fantaseerden vol afgunst over zijn grijze schaamhaar en keuvelden nog wat na over emancipatie en zoenen – hoe doe je dat eigenlijk, goed zoenen?
’s Avonds kwamen onze collega’s van HoeMannenDenken een drankje doen om de geboorte van ons digitale kindje te vieren, maar we hadden geen bier in huis, het was enkel prosecco en light chips wat de klok sloeg. De mannen zanikten, waarom waren er geen bier en bitterballen? Was dit nu hoe vrouwen dachten over een feestje? Gelukkig kwamen de vegetarische snacks bijna op tafel, lekkere stukjes komkommer en paprika met een humusdip. En zo werd het toch nog gezellig.
Lief dagboek, het was een enerverende dag. Iedereen was aardig voor elkaar, we roddelden slechts een beetje en altijd dusdanig dat de ander het niet hoorde. Bovendien gingen we die mannen even een poepje – geurend naar roosjes, natuurlijk – laten ruiken. Ik had er alle vertrouwen in dat HoeVrouwenDenken een daverend succes zou worden!
Tevreden werd ik wakker. Ik slingerde direct mijn computer aan, intens benieuwd naar wat mijn vrouwelijke collega had gedroomd.
