Stadswachters vinden wij bijzonder irritant. Eénstrepers zonder wapen maar dan nog een treetje naar beneden. Mensen die graag regeltjes op het ziekelijke af naleven en nul inlevingsvermogen hebben. Humor is voor de meer serieuze stadswacht een scheldwoord, een vies begrip want humor is leuk. Stadswachten niet. Gelukkig dwingen deze figuren geen greintje respect af, hoewel de parkeerboetes er niet minder om zijn.
Beeld je dan eens een buurtwacht in, iemand die graag stadswacht had willen zijn maar nu als treurige burgervader op z’n stevige stappers de buurt doorkruist, op zoek naar gajes dat de muziek te hard aan heeft, of blikjes Red Bull op straat smijt. En daar dan heel dapper iets van zegt. In z’n nep-uniform. Tja, dat moet je niet doen. Daar hebben we de helden van de stadswacht al voor.
Pennenlikkers die Rambo willen spelen in de avonduren, daar houden we niet van. Pleurt op en laat dat aan de professionals over. Jeugd wil hangen en zooi maken. Daar mag je best wat van zeggen maar kom niet aanzetten in je buurtwacht-uniform en je legerkistjes uit je diensttijd van dertig jaar geleden, want dan lachen ze je keihard uit. En ze bekladden bovendien je muren.
Werkt lekker jongens, die buurtpreventie.
