“Wie is over het algemeen eigenlijk de meest schuldige in een ongelukkig huwelijk?” vraagt een vrouw uit de Londensche society in een der Engelsche weekbladen. En zij geeft zelf het antwoord op deze belangrijke kwestie:
In de meeste gevallen is het de vrouw. Als elke getrouwde vrouw de gulden regelen zou willen betrachten, volgens welke men leven moet om het den man, na zijn zware dagtaak aangenaam te maken en hem aan huis te binden, dan zouden er heel wat minder ongelukkige huwelijken zijn.
De eerste, de meest voor de hand liggende regel is, dat de vrouw reeds in haar uiterlijk zich altijd zoo voordelig en aangenaam mogelijk moet voordoen. Ook als zij het in haar huishouden nog zoo druk heeft, ook als de kinderen en de vele beslommeringen, die zich dagelijks voordoen, haar geheel en al in beslag nemen, dan mag zij toch nog nooit uit het oog verliezen, dat zij haren man, als hij des avonds moe van zijn werk thuis komt, opgewekt en vriendelijk dient te begroeten. Hoe hartelijker zij dan is, hoe meer zij juist dan haar man voor zich inneemt.
Het is heusch niet altijd te laken, integendeel, het is soms te prijzen, als zij een vleugje poeder over haar gezicht strijkt, indien dit nodig is. Beter zoo’n bijna onzichtbaar donzig vleugje, dan een roode of een glimmende neus.
Ook zal het altijd bij een redelijken man in goede aarde vallen, als zijn vrouw eens even informeert, hoe het dien dag in zaken of met het werk is gegaan. Bijna iedere man wil ook thuis wel eens korter of langer praten over de dingen die hem bezighouden, waarmede hij zijn brood verdient en die hem dus sterk interesseren.
De vrouw, die als een goede kameraad kan luisteren en misschien ook eens van raad kan dienen, zal op den duur door den echtgenoot meer worden gewaardeerd; het kan immers niet anders, dan zij, die, al moge zij nog zoo’n goede huishoudster, nog zulk een voortreffelijke moeder zijn, volkomen blijft buiten de arbeidsfeer van haar man.
Een aantal vrouwen is er zich niet van bewust, hoe graag de man enig medeleven ondervindt en hoezeer hij de vrouw waardeert, van wie hij zulke belangstelling ontvangt.
(via @marktraa)
“… het kan immers niet anders, dan zij, die, al moge zij nog zoo’n goede huishoudster, nog zulk een voortreffelijke moeder zijn, volkomen blijft buiten de arbeidsfeer van haar man…”
Ik snap m niet.
Hm. Probleem. Bij ons is het de vrouw die na gedane arbeid moe thuiskomt en de man die thuisblijft…