“Misschien ben je er gewoon nog niet klaar voor. Het komt vanzelf wel”. Als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn het woorden van die strekking. Want wat als je het gewoon niet wilt? Nu niet en waarschijnlijk nooit niet? Dat wordt dus mooi niet geaccepteerd.
Het is moeilijk te zeggen of je iets nooit wilt, want een mens verandert. Vroeger vond ik de meeste groenten vies, nu houd ik van broccoli en verse spinazie. Schimmelkaas; eenzelfde verhaal. Ja, mensen veranderen. Maar waar ik moeite mee heb is dat er een beeld is waar je kennelijk aan moet voldoen. Of in ieder geval een idee van wat normaal is, en daar kun je onmogelijk van afwijken.
Wanneer je dan in alle eerlijkheid zegt: ik ben misschien niet zo, ik hoef niet zo te zijn en ik zie er mijn levensgeluk niet van afhangen, dan ben je ‘wellicht nog te jong’ of ben je ‘er nog niet klaar voor’. Met andere woorden: jouw mening is niet relevant, het noodlot is onafwendbaar en zal ook jou treffen. Je wilt het nog tegenhouden maar dat is geen optie. Het zal er van komen, hoe dan ook.
Of het ooit zal gebeuren? Ik weet het niet. Ik heb me nog niet neergelegd bij mijn noodlot en dat zal dan wel getuigen van mijn onvolwassenheid en kinderlijke naïviteit maar soit. Zolang ik niet overrompeld word door vadergevoelens is er geen haar op mijn hoofd die denkt aan kinderen.
Als je er zo zeker van bent, laat je er nu de schaar in zetten. Doe je dat niet, geeft je die anderen dus gewoon gelijk.
Dus Bastiaan moet er direct de schaar in zetten om nú te bewijzen dat ie geen kinderen wil? Dan graag ook het tegenovergestelde: wie kinderen wil, moet nú zwanger raken, want “doe je dat niet, geeft je die anderen dus gewoon gelijk.”
Inderdaad Luuk hear hear! En nog iets; als je er op jonge leeftijd (= < 30) de schaar in wilt laten zetten, moet je een heel circus door om na te gaan of je echt wel zeker weet of je dat wilt. Ergo; er wordt getwijfeld aan je eigen zelfbeschikkingsrecht-hebbende-mogelijkheid om daarover na te kunnen denken. Getwijfeld aan je mentale vermogens. Getwijfeld aan je sociale vaardigheden. God betert, je hoefde nog net niet door het Pieter-Baancentrum gescreend te worden.
Ik wilde geen kinderen. Ik wilde me op mijn 25ste al laten steriliseren. Nou mooi dat dat niet doorging, ik moest een hele bureaucratische achterlijke molen door. 'Je moet je levensstijl misschien een beetje aanpassen'. Alsof ik het voorstelde om zonder risico op zwangerschap maar wat rond te wippen???!!!
Bullshit. Ik zeg: ik kan niet in de toekomst kijken, misschien wil ik het ooit wel. Het gaat om het idee dat het iets is dat altijd zo moet zijn. En dat ik dan onvolwassen ben als ik het niet wil. Da’s simpelweg niet waar. Ik heb er geen behoefte aan, nooit gehad. Of ik ooit die keus wel maak? Misschien. Misschien niet.
Beste Bastiaan, Jij bent uit 1988 dus een simpel rekensommetje leert mij dat je ‘pas’ 26 bent. Een man van 26 die zegt dat hij geen kinderen wil neem ik niet serieus. Sorry. maar ik vrouw (47) weet waarover ik praat. Over een paar jaar loop je een leuke dame tegen het lijf die graag kinderen wilt en dan ga jij Bastiaan gewoon overstag ‘ze is opeens zwanger’. …Als je het dus echt niet wilt zet je zoals BlueReaguurder er inderdaad de schaar in. Ik wens je veel plezier met je toekomstige gezinsleven, want jij Bastiaan gaat gewoon een braaf burgermansleven tegemoet en daar ben jij uiteindelijk heel erg blij mee!
Wat een onzin in de reacties.
Wat vooral belangrijk is, zolang je het niet wil met iedere vezel in je lijf, begin er dan niet aan. En hopelijk tref je een partner die er hetzelfde over denkt. Want een kind mag nooit een compromis zijn. Dat zou pas echt een onafwendbaar noodlot betekenen…
En zo is het!!
Wat een ontzettend domme reacties inderdaad… Mijn schoonzus weet ook heel zeker dat ze geen kinderen wil. Prima. Dat kan. Wellicht verandert het ooit nog, misschien ook niet. En of hij er dan de schaar in zet of niet moet hij helemaal zelf weten.
Dit stukje had mijn schoonzus kunnen schrijven!
Waar het om gaat is dit: je wil zélf baas zijn over je lijf en toekomst. Anderen hebben dat niet voor je in te vullen.
Misschien een beetje laat om nu nog met een reactie te komen maar moest denken aan iets wat ik al veel langer vermoed als het om het krijgen van kinderen gaat.
Mijn hypothese is dat ouders, diep van binnen, vaak erg boos zijn omdat hun leven zo enorm verandert is door het krijgen van kinderen. Niemand die ze ooit waarschuwde voor de enorme impact op je leven (in íeder opzicht). Geen school kon je voorbereiden op wat je te wachten stond.
Iedereen riep “Ohh, wat leuk voor je” toen je vertelde dat je zwanger was. En toen dat mormel op de wereld kwam vertelde iedereen je precies wat je wilde horen “oh, wat een prachtig kind!” Het bleek geen prachtig kind – het was een normaal kind. En ondanks dat het zo snel kon lopen bleek het op school ook al geen bijzonder helder licht te zijn. Zelfs door het labeltje ADHD erop te plakken werd het kind al niet veel meer bijzonder, de halve klas had het.
En daar zit je dan, met zo’n heel gewoon kind. Je leven zoals je je dat ooit voor je zag voorgoed naar de knoppen. Stiekem te weinig tijd voor je hobbies, je vrienden en vooral voor jezelf. En die reis door het zuiden van Afrika (van Zuid-Afrika, via
Mozambique door Zimbabwe weer terug door Botswana om te eindigen in Port Elizabeth) mag ook worden uitgesteld tot je met pensioen mag. Áls er nog pensioen te verdelen is en áls de kinderen tenminste niet als tegen die tijd in een afkikkliniek zitten en je steun niet nodig hebben en áls je gezondheid het natuurlijk toelaat.
Deze mensen zijn boos omdat niemand ze waarschuwde voor het leven als ouder.
Dit verklaart misschien waarom @BlijeReaguurder en @Sharone zich zo voelen. Ze zijn boos en teleurgesteld.
Bij dezen een dikke knuffel voor BlijeReaguurder en Sharone – dankzij jullie gehoorzaamheid aan de hormonen is de kans dat er een beetje pensioen is ter zijner tijd een tikkie groter. Ik voel me tegen die tijd waarschijnlijk nog fit genoeg om het te gaan opmaken.
Wat een rare reactie Andrós: Ik ben niet boos of verdrietig maar juist heel blij dat ik geen kinderen heb! Ik vind alleen het betoog van Bastiaan nogal zwak omdat hij net komt kijken en mannen die zo anti zijn vaak eindigen als brave huisvader 🙂 en daar uiteindelijk heel blij mee zijn.
En ga jij lekker zelf voor je pensioen zorgen, waarom zou ik dat voor jou moeten doen. Tegen die tijd is de maatschappij al lang een soort Amerika en zorgt ieder voor zich. Ik wens je een fijne dag! Sharone