Koning Willem-Alexander ligt in zijn rood-wit-blauw gestreepte zwempak te braden onder de Griekse zon. In zijn hand een blikje Heineken. Voor hem vist een plaatselijke scholier voor vier euro per uur met een theezeefje bladeren uit het zwembad. Net als de koning een olijf in zijn mond wil stoppen, klinkt de soundtrack van The Lion King uit zijn telefoon.
‘’O Max, we hebben een berichie!’’
Op het scherm verschijnt het nieuwsbericht over de MH-17. “Wat vreselijk!” roept Maxima “Net tijdens onze vakantie.”
“Ik kan toch zeggen dat ik niet beschikbaar ben? Een koning heeft ook vakantie.”
“Dat kun je niet maken Wil!”
Maxima loopt naar de kids om deze op de hoogte te stellen van hun vertrek. Willem whatsappt nog even naar Poetin dat het niet handig is om dit te doen tijdens zijn vakantieperiode. Poetin antwoordt dat het met die eis anders alleen had gekund op Koningsdag.
Er verschijnt een videoboodschap waarop onze koning het volk toespreekt. “Mensen wier leven in scherven ligt. Hun verdriet, hun onmacht en hun wanhoop snijden ons door de ziel.” Emotionele woorden waar oprechte betrokkenheid uitspreekt. Zijn mond zegt een speech op maar het gevoel is nauwelijks van de rest van het gezicht af te lezen. Willempie doet mij in dit geval meer denken aan Jaap Aap.
Tijdens de ceremonie zitten de koning en zijn vrouw op stoeltjes op het vliegveld. Zwarte rugleuningen, uiterst gepast. Maxima huilt. Terwijl je zou denken dat uitgerekend zij wel wat is gewend betreft lichamen die van grote hoogte uit een vliegtuig vallen.
Dezelfde dag nog pakken Willem-Alexander en Maxima het vliegtuig terug naar hun vakantieadres. De vorst was er toch maar mooi om het volk een hart onder de riem te steken. De koning sluit zijn ogen. Hij heeft zich weer laten zien. Hij kan weer een paar maanden voort. Er verschijnt langzaam een tevreden glimlach op zijn gezicht. Terwijl de koning zijn hoofd tegen het kussentje van de vliegtuigstoel draait, hoort Maxima heel zachtjes uit zijn oordopje…
hoe durf je “ons”koningspaar zo de grond in boren….heb een beetje respect…je doet net alsof eigenlijk geen echte emotie is ivm mh17 HOAX!
je bent nog erger dan martin vrijland….;)
hoe mannen denken redactie is wel erg tegenstrijdig ivm mh17…op martin vrijland boos zijn ,maar ondertussen wel koningspaar,politiek den haag etc..etc…bekritisseren en belachlijk maken…..en de bakker met zijn mh17 zwarte gebakjes..het al wel aan mij liggen….hoe tegenstrijdig kan een redactie zijn??nou zie bij hoemannnendenken redactie….
Tegenstrijdig denken is ook een vorm van multi-tasken. Dus zogezegd doen we ons best.
hoe mannen ontkennen zou de site moeten gaan heten…;)
er valt weinig meer te multi-tasken,beste luuk….maar ik begrijp je/jullie standpunt…maar ooit zal toch hopelijk de knoop worden doorgehakt…vriendelijke groeten phoenix
of mag je niet eerlijk zijn en geen oprechte mening???
(Redactie: zo, klaar. Al je volgende reacties gaan ongezien het spamfilter in)
Waar is Alexander eigenlijk. Na zijn voorlees speech zag je hem niet meer. Als die echt op vakantie is gegaan toont dat wel zijn medeleven aan zeg. En het was ook echt een voorlezing niet meer en niet minder. Zoiets moet je ook niet voorlezen maar recht uit het hart laten komen komt niet zo gekunsteld over.
Wat een respectloze opmerking over Máxima in referentie aan haar vader. Zij was vijf toen hij minister was en zal waarschijnlijk geen idee hebben gehad wat haar vader deed. Bovendien heeft ze allang afstand genomen van de junta. Dat zij Argentijns is en haar vader Zorreguieta is, wil niet zeggen dat zij de junta goedkeurt en dat haar verdriet nu niet oprecht is.
Als dit is hoe mannen denken, dan lopen er nu veel mannen rond die hun kiezen op elkaar zetten, hun wafel houden en praktiseren: don’t go there. Ze horen, ze zien en ze zwijgen. Ik vind het getuigen van lef om dit onderdeel van het hele verhaal op deze wijze neer te zetten. If you can’t take the heat, don’t stand in the fire. Ik zou graag zien dat ze zo doorgaan, HMD, zodat ze mijn hersens in elk geval lenig houden in plaats van kudde-gutmensch gedrag. ‘Dat dóe je toch niet?’ O ja, dat doe je wel.