Zomert het nog? Gelukkig wel. Denken ook je voetjes, want de tijd om schoeisel te dragen waarbij je tenen vrijelijk naar frisse lucht kunnen happen is gaande. Iets waar mannen met enige afgunst naar kijken, want nergens treffen we zoveel variatie als bij de cabrioletvariant van de vrouwenschoen.
Waar vrouwen keuze te over hebben uit ettelijke dozijnen sandaaltjes, schoentjes met riempjes en een open neus, diverse zomerse sledehakjes en busladingen vol olijke slippertjes is het zomerschoeiselsegment voor mannen een tamelijk droevig gebeuren. De welbekende teenslipper is veruit favoriet – persoonlijk kies ik voor een surfmerk met een heuse air-zool – maar daarna wordt het al snel een schimmig gebeuren. Waarbij we de biologielerarensandaal rap passeren om onvermijdelijk uit te komen bij het campingschoeisel bij uitstek: de badslipper. Die je, zoals de naam al impliceert, uitsluitend aantrekt als je iets met een bad van doen hebt.
Er is echter een uitzondering. Er is, dames, of jullie het nu leuk vinden of niet, een doorbraak aan het badslipperfront gaande. De meest robuuste, fijnste, meest comfortabele en slijtvaste inschuifstapper van het eerste uur vindt steeds vaker zijn weg naar het modische straatbeeld: de Adilette. Een naam als een Braziliaanse hinde, sierlijk en wulps. Euforie alom! Mannen die er op lopen weten het: niets zit fijner dan deze rakker. Was deze oerslipper uit 1972 ooit uitsluitend in de variant donkerblauw-met-witte-strepen te krijgen, anno nu dampen de paarse, fluoriserende, oranje met groene, groen met witte, rood met witte en ga-maar-door-met-kleurvariaties de wereld in. Als er zelfs mannen zijn die hun dochters Adilette willen noemen, dan weet je: deze patta is de Rosa Parks wat slipperacceptatie betreft. Dat verdient een gedicht!
Adilette
Door vrouwen verafschuwt, door mannen vereert
Doch ied’re voet is dees comfort weerd
Nimmer overtroffen in eenvoud en duur
Vriend voor het leven, kameraad van ‘t eerste uur