Ik ben wederom trending op Twitter. Eén interview met het Algemeen Dagblad was al voldoende. Inclusief een sappige quote waarmee ik mijn imago voed:
Belangrijk nu op 1 september mijn solo talkshow PAUW van start gaat. Live uitgezonden vanuit Amsterdam en dagelijks te zien om 23.00 uur op NPO1. Doel: het gesprek van de dag moet weer aan mijn tafel plaatsvinden. Waarbij het uiteindelijk toch in wezen om mij gaat.
Daar kunnen we quasi-bescheiden over doen, maar de naam van de talkshow (PAUW) zegt het al. Gasten komen en gaan – ik ben de enige constante. De slagader van de show. Daarom schuiven genodigde graag aan, omdat hetgeen ik vertegenwoordig (diepgang) dan heel even op hen afstraalt.
Ik voorspel dan ook dat zij mijn talkshow PAUW zullen verkiezen boven die van Humberto Tan. Een man die (en ik vind dat ik dat mag zeggen, want we zijn immers collega’s) de diepgang heeft van een platbodem. Vooral omdat hij zichzelf veel te veel wegcijfert ten behoeve van zijn gasten. Een beginnersfout die ik wel vaker zie. Mijn tip voor Umberto: het gaat niet om je gasten, maar om jóú, de host.
Ik weet dat zulks ietwat arrogant klinkt, maar het is gewoon zo. Twitter bewijst het. Ik ben niet voor niets trending.
Hieronder mijn promo-filmpje dat echt alleraardigst is geworden:
Ik begrijp uit het interview dat jeroen pauw het matriarchaat omarmt.
Enig narcisme is bij hem wel aanwezig.