Blikken we even terug op de advertentie die de NS vandaag in de gratis treinkrantjes heeft staan. ‘Alle treinreizigers checken nu in en uit’, staat er in dwingende letters te lezen. En er is meer te zien: een drietal situaties die voornoemde slogan benadrukken door drie verschillende soorten reizigers te laten in- of uitchecken.
Zo is daar de moeder met haar kind, die zich lachend en vol geluk door een toegangspoortje manoeuvreren. Daarnaast de vlotte studente, die in alle moderne hedendaagsiteit haar iPhone tegen een incheckpaaltje houdt. De beweging in heur haar wekt de suggestie dat het een dynamisch proces is en dat in- of uitchecken in een snelle wenk geschiedt. Het gele NS pasje piept daarbij uit de beschermhoes van haar telefoon, want inchecken met je telefoon is natuurlijk een moderniteit te ver voor de treinenboer.
Dan de man rechts op de foto. Zijn vragende blik toont iets van nonchalance, maar ook van onwetendheid. Een blik die spoedig zal veranderen in wanhoop en wellicht zelfs woede, want hoe hij zijn geprinte vervoersbewijs ook tegen de scanner zal houden, het poortje zal er niet van open gaan. Gelukkig staat er onder de foto een suggestie voor zulke onwetende mensen. ‘Reis je niet zo vaak? Onze medewerkers staan op de grote stations klaar om te helpen. Vragen? Kijk op ns.nl/ovchipkaart’
Ik heb er gekeken. Het antwoord op de vraag ‘Waarom moet ik mijn eigen ticket uitprinten en bots ik vervolgens op een gesloten incheckpoortje dat niet op mijn ticket reageert? ‘ stond er vooralsnog niet tussen.
PS. Dezelfde man wist tot begin juli overigens nog wel hoe het moest. Wat kan een mens snel vergeten!
Waarschijnlijk zijn kaart verloren, en nu mag hij gedurende 2 weken wachten tot zijn nieuwe kaart er is. Ik heb zo’n kaart niet en dat is een goede motivatie om nooit meer van het ov gebruik te maken.