Serrano ham. Geitenkaas met honing en een tint van rozemarijn. Cava met een vleug van fuet. Kaviaar-citroen. Manchego met rode tomaat. Peer-gorgonzola. Ossehaaspuntje met een madeirasausje. Geroosterde mediterrane groenten met olijfolie. Biologische rookworst met een zweem van mosterd. Zwarte olijven op een bedje van feta. Peppadew op een toastje. Gember-Jack Daniels. Wagyu-beef in een milde teryaki marinade. Gedroogde zuidvruchten met amandel. Allemaal exquise smaaksensaties waar je vrouwen mee kunt verleiden, woeste mandieren mee temt en de inwendige mens een moment van geluk serveert waar maar weinig tegenop kan.
Helaas komen de bedenkers van de ‘raad de smaak’ editie van Lays waarschijnlijk niet verder dan de lokale snackbar en hun eigen koelkast. Want man, man, dat een smaakinitiatief op zulke culinaire armoede zou uitlopen, konden zelfs de smaakmakers bij Lays niet bevroeden. Are you serious, Nederland? Staan we daadwerkelijk te springen om gefrituurde aardappelschijfjes die respectievelijk smaken naar ‘Hollands Stoofpotje’, ‘Kaassoufflé met chilisaus’ en – mijn vingers beginnen acute turbo-AIDS te vertonen als ik het typ – ‘Dubbelvla choco vanille’?! Dit is de chips waar je in Noord-Korea voor naar een interneringskamp wordt gestuurd. Die de VN op de zwarte lijst heeft staan als het om voedselpakketten voor Afrika gaat. Het is chips die je uitsluitend op tafel zet als je je verjaardagsvisite kotsbeu bent en zo snel mogelijk de deur uit wil jagen. Of erger.
Is er dan werkelijk niets positiefs te melden? Jazeker wel. Als je de boodschap op de abriposter mag geloven, zijn ze over een week alweer de winkel uit. Gaan we nu even een ouderwetse zak paprikachip leegbunkeren.
In Amerika won de “cappuccino” smaak de wedstrijd van Lay’s. Het is niet Nederland, het is de mens. We zijn de weg definitief kwijt. Chips horen naar zout of paprika te smaken. Tenzij je Croky chips hebt, dan dienen ze naar bolognese te smaken. En in een acute aanval van je Brits willen voelen keur ik zelfs “Salt & vinegar” goed. Maar verder? Hoepel op. Chios zijn chips en dienen naar chips te smaken. Ik schaar dit in het zelfde rijtje als vegetariers die van hun tofu een rookworst vouwen die ook naar rookworst smaakt. Het gaat te ver, als je het mij vraagt.
Pas op, het volgende plaatje bevat schokkende beelden! : http://imgur.com/tWMYwfi
Maar Jan Beton. Die Sensations Thai Sweet Chili vind ik toch wel een serieuze toevoeging aan het chipsassortiment. Mocht die smaak ontbreken in de supermarkt, dan zou ik voor de chipsschappen met m’n handen in het haar staan. Ik zou ten einde raad zijn, en gedesillusioneerd mijn weg vervolgen naar de cashewnoten. Ik vind de Thai Sweet Chilli van Sensations zelfs zó lekker, dat ik er wel eens mee ontbijt. Wat vind jij van de Thai Sweet Chili? Voldoet ‘ie in jouw optiek wel aan de voorwaarden voor het product chips?
Als ik het stukje van Pascal lees, wil ik best een keer bij hem gaan eten maar dan geen chips!
Beste Chrizzle,
Als ik je nu gelijk geef valt alles wat ik eerder zei in het niet. Maar het moet maar. Je hebt namelijk gelijk. Die zijn nog best heel erg goed te eten. Maar laat dat dan alsjeblieft de uitzondering op mijn regel zijn.
Net nog een zak paprika van Lays gehaald.
De enige andere optie is naturel, de dipsaus zorgt dan voor een aanvullende smaak. Voordeel is dat je die saus volledig naar eigen goeddunken kunt maken met de yoghurt en (goedkoopste) mayo uit de koelkast en de kruiden uit het rekje op het aanrecht.
Zo komt het dan toch nog goed met de verschillende smaken.
Vroeger was chips echt lekker. De zonnebloem olie is goed voor je maar is echt goor. Ze hebben de smaak te veel veranderd ik kan nu maar 50 gram eten terwijl ik vroeger makkelijk een zak op kon. Helaas doen ze in heel Europa nu overal zonnebloem olie in.