Kerst. De dagen waarop we geacht worden lief te zijn voor elkaar. Niet alleen voor je naasten, maar ook voor de rest van de samenleving. Massaal wordt er geld door de brievenbus van Het Glazen Huis gestopt. Het doel van de actie is minder belangrijk dan je poging om met je hoofd op 101-tv te komen.
Mensen pinnen en masse 50 cent extra tijdens het afrekenen van de MacKroket. We geven de folderbezorger een euro als hij gelukkig nieuwjaar komt wensen en vergeven hem al die keren dat hij die klotenfolders half in de bus heeft gestopt terwijl het pijpenstelen regende.
Naast de pinpasvreter staat een doosje waar je je bonnetje van de lege flessenautomaat in kan doen. De opbrengst ervan gaat naar de zielige gnoe’s in Kwabekitoenka die kampen met ingegroeide teennagels. Het kassameisje meldt het je keurig, je aanstarend met haar bruine bambi-ogen. Week stop je je briefje in haar doos.
Massaal wordt de kerk bezocht. De dienst tijdens kerst is de drukst bezochte dienst van het jaar. Geen hond komt in de kerk, behalve nu. Schijnheilig volk als we zijn.
Het voelt goed om iets terug te doen voor de medemens. Het bept lekker weg tijdens de gourmet bij je schoonouders. Hoe meer goede doelen je de afgelopen dagen hebt gesteund, hoe groter de kans dat je schoonouders je vergeven voor het feit dat je het afgelopen jaar een klootzak bent geweest voor hun dochter.
Want klootzakken zijn we. Een groter contrast tussen ons handelen in december en de rest van het jaar is er niet te bedenken. Zeker op sociale media zijn we beesten en in het bijzonder de beheerders van deze facebookpagina. Onderstaand plaatje met verbrandingsoven is bedacht door hen. Zo’n oven is destijds bedacht door mensen met dezelfde gedachtegang als deze beheerders. Ariërs die ariërs dulden. Andersdenkenden, anders gekleurden waren niet welkom. Hadden de beheerders rond 1940 geleefd, dan vermoed ik te weten welke politieke partij ze actief hadden ondersteund.
Fijne kerstgedachte. Eet u smakelijk.
