Afgelopen weekend was ik onder mannen. Iets wat me lang niet overkomen is: uitsluitend mannen om me heen, en dan zo veel. We waren met zijn achten. De laatste keer dat ik zoiets meemaakte was toen ik nog wel eens georganiseerd aan sport deed. De niche in de samenleving waarbij de scheiding der seksen nog volledig geaccepteerd is. Dus ik maakte me vooraf een beetje zorgen over waarin ik verzeild zou raken.
Mannen onder elkaar is zoiets als een religieuze stroming. Ze gaan de verschillen (die met vrouwen) benadrukken en overeenkomsten bagatelliseren. Nu is de penis het enige wat mannen bezitten en vrouwen niet. Het enige weliswaar, maar het is nogal niet wat, zo’n mannelijk geslachtsorgaan. Voor mij is het meer dan genoeg om het verschil met een vrouw mee te definiëren. Het is ook het enige verschil waar je wat mee opschiet.
Het eigenaardige is echter dat mannelijkheid in de praktijk fragiel is. Veel mannen zoeken bevestiging van hun manzijn in andere zaken. Daartoe laten ze bijvoorbeeld hun haar overal groeien waar het nog wil groeien. Als het even kan (in een mancave bijvoorbeeld) ventileren ze vrijelijk lichaamsgassen, oraal en rectaal. En last but not least drinken ze bier.
De bij de uitnodiging voor het mannengebeuren gestelde vraag wat ik wilde drinken bleek een retorische vraag te zijn. Het was toch voor mannen! Nou dan! Ondanks mijn antwoord (wijn graag, rode) was er qua alcoholica gewoon alleen maar bier in huis. Het verzuim werd overigens ruimhartig en onmiddellijk hersteld, maar de gedachte kon niet ongedacht worden gemaakt: man zijn is bier drinken.
Nu was ik niet de enige dissident, noch qua bier drinken, noch qua boeren en ruften. Wat beharingsgraad betreft, weet ik het nog zo net niet. Mannen zijn, uiteraard in tegenstelling tot vrouwen, nogal benauwd iets van van hun lichamen te laten zien, maar er waren genoeg tekenen die het ergste deden vrezen. Toch blijkt enige dissidentie dus zelfs in een mancave geaccepteerd te zijn. Misschien omdat de anderen zich dan des te meer als man kunnen onderscheiden. En dissidenten protesteren niet, lijdzaam ondergaan ze al het vertoon van de anderen. Omdat het er nu eenmaal bij hoort.
Wat ik juist een beetje miste was praten over lekkere wijven. Als het over vrouwen ging, ging het over kleine defecten, zo ongeveer zoals vrouwen over mannen praten die de bril niet omlaag doen of hun vuile sokken laten slingeren. Pietluttigheden zoals de wijze waarop vrouwen zich mooi maken en waarop ze hun drankje drinken. Wat eigenlijk juist bewijst dat mannen net vrouwen zijn. Hetzelfde gemiep, alleen de onderwerpen zijn anders.
De verschillen die er echt toe doen, en die het ook leuk maken dat er verschillen zijn, daar had niemand het over, in tegenstelling tot populair volksgeloof over wat er zoal in een mancave voorvalt. Geen woord, laat staan een onvertogen woord over billen, borsten, benen, buiken en geslachtsdelen. Het was best een beetje tam.
Wat je in zo’n mancave mist zijn vrouwen. Hoewel het soms voelde alsof ik daar een beetje alleen in stond. Het leek erop dat al die mannen vooral dolblij waren onder mannen te zijn. Alsof ze mannen stiekem veel leuker vinden dan vrouwen. Dat ze alleen onder elkaar hun ware zelf kunnen zijn. Alsof ze zich met vrouwen erbij een beetje onderdrukt voelen. Of de mindere voelen, wat eigenlijk ook een beetje waar is. Omdat vrouwen hun beste beentje voor zetten, als het erop aankomt. Laten wij in plaats van ons onder elkaar terug te trekken ook eens onze beste beentjes voorzetten. Eventueel eerst even gladscheren.
Ik dacht al. wat is die Maurits stil. Zit hij op een creatief ei te broeden? En inderdaad! Dikke duim omhoog, mijn waardige collega zonder lichaamsbeharing!
Vanochtend werd de geest over me vaardig. Wat de lichaamsbeharing betreft: goed gokje!
Ik ben benieuwd hoe zijn man cave er uit ziet.
Het is hier een eenmans cave. Kunnen er meer meer vrouwen in. Maar liever niet Farrah Fawcett. En niet alleen omdat ze dood is.
Ik lees hier alleen maar dat Maurits verloren is voor het mannelijke deel van de bevolking. De indoctrinatie blijkt compleet.
Ja, sorry Blijereaguurder. Ik val alleen op vrouwen.
Ik denk ineens te weten voor wie die misplaatste theepot was op de salontafel tussen al die flesjes Bavaria (waarmee duidelijk werd dat het in Brabant was, of een Brabander het bier haalde).
Een theepot tussen de Bavaria, dat is de multiculturele samenleving zoals hij bedoeld was.
Nou, kan je zien dat we verwant zijn Maurits, want ik heb helemaal niks met die mannen in de mancave. Geef mij maar gewoon een kopstootje.