Soms mis ik wel eens de geilheid die ik had als puber. Er hoefde toen weinig te gebeuren en ik had een stijve van drie uur lang. Op vrijdagavond keken we porno, uren lang. Porno die we toen nog als porno zagen. Vrijdagavond op RTL.
Dan zag je wel eens een tiet. En hele langzame seksscènes. Geen piemel, geen vagina. Muziek die alles behalve geil was. Meestal moest je een drie kwartier wachten op een beetje seks. Wat een geduld, wat een moeite.
Leeftijdsgenoten kennen die programma’s op de vrijdagavond vast wel. Programma’s als Sexcetra, Sex Court en zo’n Italiaanse softpornsoap waar vaak maar één keer per aflevering geneukt werd. En wij maar wachten.
Het had wel wat, al die opwinding. Als ik me toen geil voelde, was dat in mijn hele lichaam merkbaar. Ik kreeg rode wangen en werd heel nerveus.
Toen werd internet steeds groter. Ineens konden we porno downloaden. Alle porno die we maar wilden. En daarna konden we het streamen. Alles gratis, met een paar muisklikken en een zoekbalkje waarin alles wat je zoekt al eens gezocht is.
Moet je me nu zien. Wat porno betreft ben ik bijna een robot. Wat begon met softporn op vrijdagavond, werd steeds extremer en extremer. Nu kan ik de hele dag brazilian fartporn kijken, het doet me helemaal niks meer.
Een oom van me deelde ooit zijn jaloezie met me: ‘Jullie hebben internet, maar wij moesten het doen met Monique van de Ven en plaatjes plus interview in de Playboy’.
Waar houdt het op? Komt er een dag dat we overbevredigd zijn en alle lust in seks verliezen? Misschien is porno wel een grotere bedreiging voor het voortbestaan van de mensheid dan welke atoombom dan ook.
Dit vind ik mooi!