Als man heb je het redelijk gemakkelijk. Je bent emotioneel stabiel, je bent meester van je eigen universum en als iemand je wat maakt, kun je altijd ervoor kiezen de confrontatie aan te gaan. Tenzij die iemand geen man is. Dan wordt het lastig. Vrouwen vechten namelijk niet eerlijk, niet open. Daar moet je als man even aan wennen. Zo kwam dit stukje ons toevallig onder ogen. Een beter voorbeeld is niet te verzinnen. Sommige vrouwen zijn er namelijk op gebrand om je af te richten. Het type vrouw dat na twee keer bij je te crashen een plankje inricht voor haar toiletspullen. De vrouw waarvan je vrienden zeggen: “Zijn jullie met de auto of op haar bezemsteel?” Een vrouw die pissig kijkt wanneer een kind van vijf door haar verhaal heen praat, op een kinderfeestje.
Hoe kan ik zo’n vrouw worden? Ik hoor het je denken. Nou, dat is gemakkelijk. Gewoon alle gêne laten varen. Voor vrouwen die enig kind waren, is dit gemakkelijker dan voor anderen. Je bent immers gewend niks te delen. Dus als zo’n gozer je bij hem thuis uitnodigt, kun je meteen je schoenen uitdoen en je jas over de stoel flikkeren, zoals je dat thuis ook doet. Plaats jezelf in het centrum van zijn universum en zorg dat alles om jou draait. Vervolgens pak je zonder het te vragen de afstandbediening en zet je een soap aan. Niet dat je daar naar kijkt, maar dan heb je een leuk achtergrondgeluid terwijl je in je telefoon duikt.
Wanneer jij bok-chagrijnig bent, zorg dan dat hij het merkt. Vertel het hem niet. Schuw directe communicatie. Je bent een geëmancipeerde vrouw, je laat het hem voelen. Jouw emoties zijn altijd terecht. Je voelt het, dus het is zo. Word woest als hij begripvol reageert, ga huilen als hij je emoties relativeert. Geef hem geen ruimte. Houd hem zo lang mogelijk oncomfortabel, dat zal hem leren.
Rol met je ogen als hij iets zegt, gewoon standaard doen. Dat je even niets zei, wil niet zeggen dat je klaar was met praten. Negeer alles wat hij zegt, vraag hem ook niets maar deel het mee. Overleggen hoeft niet, want je beslist toch alles zelf. Dat hij nu een andere mening heeft, wil niet zeggen dat jij je zin niet krijgt. Dat hij het interieur grotendeels heeft betaald, is irrelevant. Jij hebt al die meubeltjes immers zelf bij de IKEA uitgezocht. Dat had hij nooit gekund.
Wanneer hij (wonder boven wonder) zelf ‘iets’ doet en dat trots kenbaar maakt aan je, doe dan twee dingen:
– Vertel hem wat jij allemaal doet en dat zijn prestatie niet bijzonder is.
– Geef kritiek, zelfs als hij net de Nobelprijs voor de literatuur heeft gewonnen: die dubbele spatie in de laatste alinea doet het geheel teniet. Er is altijd wat te zeiken.
Die Caro die weet precies hoe je mannen aan moet pakken. Wat een topwijf. Met haar inzichten in de mannelijke psyche is wereldvrede binnen handbereik. Beetje positieve coaching en de Joden en de Palestijnen doen het volgende wereldkampioenschap voetbal mee met een gezamenlijk team.
Volg Caro’s instructie en ik geef je op een briefje dat je man hobby’s gaat zoeken om niet meer bij je in de buurt te zijn. Modelbouwclubs zitten er vol mee. Of dat ik hem elke avond in de kroeg tegenkom, laveloos. Dat nachtvissen plotseling veel interessanter is dan naast een vrouw liggen die je ooit de liefste vond.
Het vreemde hieraan is dat je man verliefd werd op de vrouw die je was. Niet de vrouw die je na indoctrinatie en manipulatie bent geworden.
