Mocht je toevallig denken, ‘Ik heb de Vugts al lang niet meer op HMD gezien’, dan kan dat kloppen. Ik zit namelijk sinds vorig weekend in Los Angeles en tot over mijn oren in drukke bezigheden. Ik ben hier sinds afgelopen zaterdag voor de grootste elektronische entertainment expositie ter wereld (de E3, voor ingewijden), wat deze week het mondiale epicentrum is voor alles dat met videogames te maken heeft. Hier worden door publishers op megalomane wijze de nieuwste titels gepresenteerd, krijgt de aanwezige wereldpers de mogelijkheden om in een vroeg stadium geïnformeerd te worden over de ontwikkeling van deze games en zijn er mogelijkheden om deze te spelen, vaak ettelijke maanden voordat ze voor de consument beschikbaar zijn.
De feestelijke verslaggeving hiervan rijg ik met een superteam van collega’s aan elkaar in dagelijkse live gestreamde ochtendshows, TV opnames voor Gamekings en prettig chaotische video-items zoals deze. En dat is knallen geblazen: om zes uur ‘s ochtends opstaan, de hele dag enthousiast ouwehoeren in een kakofonie van visuele en trommelvlies beukende prikkels, kilometers van stand naar stand rondsjouwen en ‘s avonds tamelijk laat je bed weer in. Work hard, play hard.
Los Angeles is een eigenaardige plek. Voor wie er nooit is geweest: deze stad is eigenlijk een gigantisch industriegebied waar een paar miljoen mensen wonen. L.A. Is verdeeld in een handvol substeden (Hollywood! Beverly Hills!), wijken en districten met een overeenkomend karakter. Je hebt er Koreatown (waar de winkels en gevelmarkeringen in het Koreaans zijn), Little Russia, Little Armenia, Compton (kwaaie hiphop-wijk waar je als bleke Europeaan niks te zoeken hebt), een ‘historisch’ gedeelte, een clustertje wolkenkrabbers in Downtown en natuurlijk de populaire strandstadjes Santa Monica (met de pier) en het vakantieparkachtige Venice.
Los Angels is dan ook belachelijk uitgestrekt. Je doet hier alles met de auto en er staan dan ook vaak en veel files, die nog eens extra lang zijn omdat bijna iedereen hier in een belachelijke grote auto rond rijdt. Net als wijzelf, inderdaad: in onze Chevrolet Tahoe kan een gemiddeld gezin ruimschoots kamperen.
Ik ben inmiddels een week in deze stad, en dat voor de zevende keer. Op zich voel ik me er best thuis: de vibe is lekker neppig Amerikaans, je hebt hier duizenden soorten tenten waar je kunt eten en het weer is met een graadje of 28 zomers warm. Alles waar je zin in zou hebben, kun je doen. De beste hamburger ter wereld eten? Geen probleem met tenten als The Counter of Umami. Stapels vlees grillen op een tafel met een pittige salade er naast? Ga naar de Korean barbecue! Alleen het vinden van een fatsoenlijke kop koffie, dát blijft hier een uitdaging…
