Daar staat ze dan: Paris Hilton. Extreem rijk en verveeld, bedeeld met zeer weinig talent dat haar tot algemeen nut zou kunnen maken. Om na extreem geflopte pogingen tot acteren toch nog serieus genomen te worden is madammeke een poos geleden plaatjes gaan draaien. Niet uit liefde voor muziek, niet uit roeping, niet vanwege scherpe technische skills, niet uit passie voor beats. Neppe shit in optima forma, een middelvinger met roze nagellak naar bleke mannetjes die op hun slaapkamers schuren en schaven aan beats, bassen en een catchy haakje, zoekend naar de perfecte overgang in een zinderende mix. De enige drijfveer voor Hilton is om met een stel cd-spelers op een podium in de schijnwerpers te staan. Wat als reden al zo’n beetje het laagste is dat je kunt doen in die niche.
En wat doe je dan? Je maakt er een foto. Van jezelf. Waar vervolgens iemand anders een foto van maakt. Wait, wut?! Deze stomme eigengeilende egocentrische trut is de reden dat buitenaardse mogendheden prompt planeet Aarde kapot zullen laseren. Zucht…