Vakantie komt van het Latijnse woord ‘vacatio’, wat zoveel betekent als ‘vrij van verplichtingen’. Naar mijn mening moeten we een ander woord voor deze helse periode gaan zoeken en gebruiken. Vrij? Integendeel! Gevangen in het leed dat kinder-entertainment heet. In den beginne is alles nog leuk en gezellig maar na vier weken was ik er helemaal klaar mee, met die misselijkmakende uitstapjes naar Walibi en de Efteling, met de Apenheul-apenharen op mijn broodje kroket, met de leeuwenklauwkrassen op mijn auto na wéér een dagje Beekse Bergen, met de rugpijn na drie dagen kramperen op Texel, met het eeuwige “pap, ik verveel me…” als de mobieltjes per ongeluk een keer thuis zijn blijven liggen.
Ja, na die vier weken gaf ik het op. En wat doe je dan als slechte vader? Je laat ze crashen op de bank, bestelt heel verantwoord een vriendje om gezellig ‘mee te spelen’, bak chips erbij en minecraften maar. Via de wifi verbonden, met z’n drieën in één wereld (ik ben duidelijk nog van de oude stempel, gewend aan ‘met z’n bijna 17 miljarden in één wereld’) met vereende krachten de vijand te lijf. Eindelijk rust voor papa. In totale gemoedsrust luister ik mee.
“Heeee, jij laat mij NU met rust, jonguh!!”
“Jullie mogen mij niet verslaan, ik krijg net een zwaard.”
“Jacob, zie jij ergens een gouden harnas?”
“Nee, alleen een zilveren.”
“Oké, dan neem ik die gouden. Hah. Mine!!”
“Hé, dek jij mij even?”
“Ja tuurlijk, draai je maar om.”
“Haahaha, jullie met je harnassen. Ik heb al lang gewonnen! I came! I did it! Kijk maar!”
“Hèèèh?? Dat kan niet. Nick, jij gore cheater!! Ik zie je helemaal niet!”
“Jaaaacoooob, waar ben jij dan nou?”
“Ik sta achter je, stupido, draai je dan ook effe om.”
“Ohh, oh shit, shittoshittoshit, daar staat er eentje in het midden!”
“Há, maar die heeft geen wapens! Ik verpletter hem wel even. Momentje”
“Neeeee, wacht! Wacht nou!! Dat ben ik!! Stop!!! Stòòòòppp!! En ik heb nog maar één hart!!”
“Hé Simone, heb jij een diamantzwaard? Ik heb alleen nog maar een houten zwaard.”
“Ik neem wel even een bijl. Dat gaat sneller”
“Stop nou!!! Dat ben IK daar in het midden!! Aahhh!!”
“Echt niet, dat ben jij niet. Jij was toch al nergens?”
“Springt ie?”
“Euh… ja. Hij springt.”
“ZIE JE WEL!!! Dat ben ik!! Geloof me dan? Rot even snel op met die bijl!!”
“Waarom ava-change jij jezelf dan ook steeds??? Doe eens niet!”
“Nou, vét hoor, nu ben ik echt dood.”
Ik zie het positief. Dood is óók rust. De identiteitscrisis is voorbij. En ik jubel want school is ein-de-lijk weer begonnen.
Vacatio!!!
