In een Volkskrant Magazine die nog op de tafel lag, stelt een vrouw een vraag. Andere vrouwen kunnen dan tips en advies geven. De vraag: Hoe betrek ik mijn werkverslaafde man bij het gezin?
De naam die bij de redactie bekend is, vertelt dat manlief zelfs taart eet zonder de kinderen iets aan te bieden. Een reactie: ‘Ga met uw man in gesprek over zijn en uw verwachtingen over het gezinsleven in de breedste zin van het woord.’ Dus: man bijna overwerkt, lekker glaasje wijn in het weekend en ‘Schat, wat zijn jouw verwachtingen over het gezinsleven in de breedste zin van het woord?’
Een andere reactie: ‘Uw man is autistisch, een autist kun je niet bij het gezin betrekken.’ De mooiste reactie: ‘Ga samen een taart bakken en bejubel hem daarna.’ Dus: ‘Wow, wat heb jij een mooie taart gebakken! Mooiste taart ooit! Hartstikke goed. Zie je wel dat als we het samen doen, dat we dan mooie taarten kunnen bakken.’
Want mannen zijn wezens die of autistisch zijn, of graag praten over het gezinsleven in de breedste zin van het woord, of bij een goedbedoeld complimentje gelijk overstag gaan. Vrouwelijke tips die werken voor andere vrouwen, maar totaal niet op mannen van toepassing zijn. Nee, je met vuur met vuur bestrijden.
Mijn tip: verplaats het gezinsleven naar zijn werk. Kom onverwacht met het hele gezin langs op zijn werk om eens te kijken ‘wat papa eigenlijk doet’. En dat niet één keer. Elke dag! Kom langs met een broodtrommel vol avocadosalade en groentechips. Raak bevriend met zijn collega’s en nodig ze elke zondag uit bij je thuis. Ga desnoods bij hetzelfde bedrijf werken en breng hem elk half uur koffie met de woorden: ‘Dat heb jij wel verdiend hè, grote man van me.’ En zorg dat er altijd collega’s in de buurt zijn als je hem vraagt of hij je nog aantrekkelijk vindt. Vraag zelfs zijn collega’s of ze jou nog aantrekkelijk vinden.
De kans is groot dat hij dan zelf een keer voorstelt om het gezinsleven in de breedste zin van het woord te bespreken.
