In het begin was het drama van de bootvluchtelingen in Nederland nog een show ver van ons bed, bad en brood. Maar toen werd de hele wereld geschokt door de foto van het aangespoelde jongetje. Hadden we blijkbaar nodig om de ernst in te zien. Dus RESPECT!!
Allemaal een rood shirtje en een blauwe broek. Dit is echt een verheven vorm van respect. En als het je te ver gaat, om in een shirtje twintig minuten lang te koukleumen met je bek in het zand, doe het toch lekker in je bikini op een zonnige middag in de binnenstad van Groningen? Ja hoor, en als je de holocaust wilt herdenken maar je vindt Auschwitz iets te ver, dan kun je uit respect altijd nog een dagje naar de Efteling.
Want respect is mooi, maar het moet wel leuk blijven. Wat dacht u van een heus bootvluchtelingen-LIED? DIT is helemaal wat je nodig hebt als vluchteling. Dat je een levensgevaarlijke boottocht overleeft en bij aankomst wordt toegezongen door dertig inteeltkoppen en een travestiet in een witte Gaastra jas.
En dan nog zingen; “IK ZAG JE IN DIE BOOT!?” Het is verdomme de Gay Pride niet! Ik zag in je in die boot! Ja, ik wilde nog even naar je zwaaien maar dacht je herkent mij vast niet van zo’n afstand. Leuk he, zag je de ene vluchteling die tussen de boten door ging Flyboarden en op het hoogste punt nog even een selfie maakte?
Wat is het voor naïeve arrogantie trouwens om hier als verwende westerling te denken de stem van een getraumatiseerde vluchteling te kunnen vertolken. Al is niet iedereen het eens met de TSU-NA-MI aan bootvluchtelingen. De vluchtelingen komen van een plek waar dagelijks mensen worden onthoofd en de hele stad is plat gebombardeerd. Als die mensen dan radeloos alles achterlaten en hier naartoe vluchten, ja, dat is gewoon heel KUT! WANT VOOR JE HET WEET HEB JE SLOOM INTERNET.
Zo kan je als regionale omroep ook je zendtijd vullen. En voor andere artiesten zijn de bootvluchtelingen weer een kans om uit de vergetelheid te raken. Of niet ssszzzJacques Herb? He, gezellig! Tv-uitzendingen voor ludieke acties, meningen en duiding in talkshows want waar zouden de bootvluchtelingen zijn zonder BN’ers? En een paar heerlijke meezingers, waar blijft Bootvluchteling de Musical? Laten wij alle liedjes verzamelen en een event maken a la The Passion maar dan over bootvluchtelingen live-opgenomen in de Flevopolder. Er zit vast ook nog een programma-idee in die mediageile gastgezinnen. Twee gastgezinnen een week lang wisselen van gast: jouw vluchteling, mijn vluchteling.
De bootvluchteling = entertainment. En als het leed van een rennende vluchteling met een kind in zijn arm niet dramatisch genoeg is, laat je hem als camerabitch toch even struikelen? Wat heeft al dat vermaak voor persoonlijk succes en plezier nog te maken met respect voor de ernst van situatie? Stop deze tsunami aan egotripperij. Bij een dergelijke ramp past eerbied op passende wijze. En dat doe je niet door jezelf te profileren over de rug van hulpbehoevende vluchtelingen.
