Vrees niet: dit stukje gaat niet over het fenomeen ‘pittig kapsel’. We houden het wel leuk, hier vandaag. En spicy, want spicy is goed voor een mens. Wie een saai bestaan heeft moet zo af en toe een flinke peper in zijn reet schuiven, dan komt de fun van
Een saai leven heb ik allesbehalve. Mijn keukenkastje is dan ook gevuld met een bescheiden assorti sambal, diverse flesjes chilisaus, potjes jalapeños en aanverwante upspicers. Eten wordt er lekker door: Een boterham met pindakaas voorzie ik van een paar likjes sambal badjak en dunne schijfjes komkommer, in de tomatensoep gaat een scheutje Louisiana Hot Sauce en de zelfgedraaide hamburgers worden afgetopt met een kindvriendelijk dakje van rode jalapeños (de groene verdwijnen meestal in de chili con carne).
Supermarkten en restaurants duiden hun spicy aanbod graag aan met de term ‘hot’. Van chips tot eenpersoonsmaaltijden, van ketchup tot cup-a-soup. Te vaak is het begrip ‘hot’ echter net zo rekbaar is als het elastiek van mijn boxershort. Zou je het vergelijken met het begrip ‘sexy’, dan zou de pikante waarde van kant-en-klare potjes salsa voor je tortillachipjes met ‘hot’ op het etiket staan als een bejaarde oma tot een wulpse studente.
Twee pepertjes op het etiket van die Thaise rode curry maaltijd voor in je magnetronnetje zeggen niets als het Indiaase restaurant om de hoek op zijn menukaart twee pepertjes hanteert om de pittigheid zijn etenswaren aan te geven. Daar zijn die twee bekkenbranders van een compleet ander kaliber!
De oplossing voor deze continuerende verwarring is heel simpel: de schaal van Scoville en diens SHU-waarden. Waarom hanteren producenten van etenswaren die niet op de verpakking? Zo weet iedereen waar ie aan toe is. Scoville meet de heetheid van pepers en chilis en is zodoende de thermometer van pikant en spicy eten. Om je een idee te geven: een oer-Hollandse sambal oelek tikt op de schaal van Scoville een schamele 2000 eenheden (oftewel SHU) af, terwijl tabasco al op een waarde van 5000 zit. Wat voor een landje waar mensen al zweten van voedsel dat tegen de 1000 SHU schurkt al veel lijkt, maar op het culinaire wereldtoneel amper bij de kleuters mag meespelen.
Wat is dan echt, echt, écht het allerheetst? De Carolina Reaper. Die staat bekend als de heetste peper ter wereld. Louter aan te pakken met chirurgische handschoentjes heeft deze brandbom een gemiddelde waarde van boven de 1.500.000 SHU. Daar heeft zelfs het Brandwondencentrum Beverwijk geen remedie tegen. Hoe het er uit ziet als je deze eet? Nou, ongeveer zo…
Go Pascal! Nederlanders zouden met hun grote bek veel meer Hot Sauce moeten eten. Bij gebrek aan goed sauce maak ik het al jaren zelf onder de naam Duvelmieg (250.000 shu). Het vochtige toiletpapier is niet aan te slepen, maar zoals Blair zelf al zei: Feel Alive!