Tetten. Toeters. Derken. Liefdesballonen. Allemaal bijnamen voor het meest uitstekende deel van het vrouwelijk lichaam: de boezem. Mannen houden van borsten. En vrouwen koesteren ze. Onvoorwaardelijk. Zo kende ik meisje die haar petite theezakjes trots noemde Kamille en Avondmelange. In tegenstelling tot mijn buurvrouw van 78, die haar rondslingerende zwabbertieten zo goed verzorgt dat ze een sport-bh draagt tijdens het schijten.
Mannen houden van die hangende hompen. Vooral als ze vrij en vrolijk op en neer deinen. En daar raken wij een ondergewaardeerd kenmerk van de vrouwenborst: de textuur. Een goede vrouwenborst is stevig doch zacht. De borsten behouden hun weelderige vorm en voelen tegelijkertijd halfzwaar aan. Hele slappe borsten kunnen prima in vorm zijn, maar voelen bij een aanraking aan alsof je knijpt een zak smurfensnot. Te stevige borsten zijn ook niet goed. Deze borsten hebben stress. En boobies vertegenwoordigen juist ontspanning en gezelligheid. Relaxte vrienden op een vaste hangplek.
Het zachtmoedige baken in een wrede wereld. Eén blik op de Snuggle pups doet de dagelijkse beslommeringen en het grote kwaad op de planeet even vergeten. Een eeuwenoude programmatie in het mannenbrein organiseert een overheersend gevoel van welbehagen bij het zien van vrouwenborsten.
En bij een aanraking is dit gevoel nog groter! Als een man de borsten van een vrouw in zijn hand heeft , kan wat hem betreft de wereld vergaan. Hij is omringd door zachte borsten. (Die, mits het juiste formaat, bij een dergelijk disaster ook nog dienst kunnen doen als airbag.)
Conclusie: Naast een melkfabriek zijn de genotsheuvels ook een geestelijke voeding voor de volwassen man. Dus dames, of je nu gezegend bent met een Himalaya Gebergten of een Drentse Hondsrug, deel je boezem met het andere geslacht als een spiritueel zen-moment. En breng je borsten zonder schromen aan de man; het geeft de dolende drommels nog enig houvast.
HoeMannenDenken-collega Gabriël van Eekelen besprak al reeds de vrouwenborst. Hoe vrouwen denken over piemels lees je hier.