Hallo vrolijke moeder! Wat een herfst, niet? Daar kan wel een zonnesnack tegenop. Toevallig ook een reisje naar de tropen geboekt met man en dreumes? Hartstikke goed. Dat zouden meer vrolijke moeders moeten doen. Lekker spontaan de boel de boel en alle ‘zou je dat wel doen?’ wuif je weg met modern moederschap en je vrijgevochten idealen.
Dacht ik ook. Lekker richting de Gordel van Smaragd, met vrouw en koter. Het land van de eindeloze rijsttafel is slechts een hellevlucht verderop en ettelijke tijdzones naar het oosten. Dat is prima te behappen. Althans, voor mij. Maar ik ben dan ook een ervaren reiziger met een hele rits bezochte landen en dito tijdzones in kontzak. Daar kun je je op in te stellen: de beste tip is om je slaap te negeren en meteen al je doen en laten aan te passen aan de lokale tijd.
Voor mij wel. Niet voor de mini-me. Die snapt er geen mini-reet van. Wel dat van die rijsttafel, maar niet van die jetlag. Ik wist dat we er even doorheen moesten; met een nachtje of twee zou alles weer enigszins strak op schema zitten. Ben je mal! Slapeloze nachten cadeau, gebrul uit een kindje horen waarvan ik niet wist dat ze het konden produceren en een dikke vette streep door je nachtrust. Eén nachtje? Hahaha! Nee hoor, reserveer daar gerust de halve week voor.
Zoeken naar tips op Google is een bitch: de eerste de beste website die ik trof begon met de bondige samenvatting, ‘Een kleintje met een jetlag? Welkom in de hel!’ Goed, Indonesië heeft zijn nukken, maar ik denk niet dat ze in de hel Bintang en snoeilekkere kipsateetjes hebben.
Dus, lieve moeders, weet waar je aan begint. Ik ga nu het nummer van de KLM zoeken. Kijken of er spoedig een retourvluchtje te boeken valt. Want die ellende staat je óók nog eens te wachten. Alvast een fijne vakantie!
