De tickets voor het concert van Adele zijn opgelopen tot 1760 euro per stuk. Lijkt mij prima, want wat draagt Adele bij aan een geslachtsloze zielenresonantie tijdens (en na) dit aardse bestaan? Niets. Sterker: Adele gaat voorbij aan de complete mens en schijt op de schepping.
Adele is als zangeres alleen maar geïnteresseerd in onze oren. Zintuigen als zicht, reuk, smaak en gevoel spelen bij Adele geen rol. Door deze stelselmatige herhaling breekt Adele haar fans af. Net zo lang tot deze mensen zelf gaan denken dat zij uit niets anders bestaan dan twee oren. Op dat moment zijn haar toehoorders verworden tot echte luisterslaven.
Adele doet zich voor als the girl next door. Door deze dekmantel is zij instaat tot het uitvoeren van een hoger plan. Want zijn het juist niet altijd de “gezellige” bakkersvrouwen die het hoofd van hun man inslaan met een herenschoen en in de donkere maanden met gasmaskers op de afwas doen?
Machthebbers verspreiden van oudsher hun boodschappen via audio. Denk hierbij aan stadomroepers, luchtalarm of radio. Geluid maken is puur machtsvertoon. Hiermee wordt (indirect) aangegeven: de luchtdruk zoals de natuur hem maakt, is niet goed genoeg, wij (de machthebbers) weten het beter. Om mensen de waarde van geluidsgolven aan te leren, worden vrouwen als Adele gebruikt. Muziek voor de ontspanning is een regelrechte indoctrinatie van de hersenen. Niets vermoedend transporteert de auditieve zenuwvezel een elektrische signaal naar de cellen van de cochleaire nucleus in het brein. Deze route, waar de hersenen door de ontspanning, vertrouwen en waarde aan hechten, kan vervolgens op ieder moment worden gebruikt voor allerhande boodschappen.
Dat vrouwen middels spreuken een slechte invloed op mensen kunnen hebben, werd al vastgesteld in de Twaalftafelenwet, het eerste belangrijke Romeinse wetboek. De slechte invloed door zang, toentertijd hekserij genoemd, werd in dat wetboek al omschreven als misdaad: Qui malum carmen incantassit (“Wie een slecht lied heeft gezongen”)
Ook de woekerprijzen zelf wijzen op een dienstbaarheid van Adele voor een hogere macht. Hiermee wordt gesuggereerd dat geld van waarde is. Dit is een directe indoctrinatie ten behoeve van het kapitalisme.
Adele leert ons, mannen, weer dat vrouwen met een sympathiek en gezellig uiterlijk niet noodzakelijker wijs beschikken over een even positief innerlijk. Door de woekerprijzen zullen veel fans geen kaartje kunnen kopen. Laten wij dit allen zien als zegen. Hoe minder mensen aan deze mensonterende manipulatie worden blootgesteld, hoe beter.
