Ik wou dat ik een neger was

07-01-2016 door Maurits Westerbeek

Soms denk ik, ik zou best een neger willen zijn. In ieder geval een dagje. Ik ben echt niet iemand die alles zo nodig een keer moet meemaken, maar als ik de kans kreeg om een neger te zijn (ook een weekje durf ik wel aan) dan deed ik het. Ja, je leest het goed, ik zei neger! Met opzet.

Neger is om te beginnen al zo’n mooi compact woord. Alles is er goed aan, het loopt het als een trein, het staat als een huis, het vibreert, het geeft energie. Je hebt van die woorden die samenvallen met het begrip waarvoor ze staan. Neger is zo’n woord. Zeg het eens hardop! Neger! Ik voel de power, de présence, de trots. De verwachtingen voor die maand (ik ga ervoor) zijn torenhoog. Ligt het aan mij? Heb ik een zwarte ziel? Ben ik in mijn diepste wezen een neger? Of zou het een verborgen herinnering zijn? Dat ik in een vorig leven een neger was. Een koning in een machtig Afrikaans koninkrijk.

Die bleke huid van me, nooit staat hij me meer tegen dan in de winter. Als hij op zijn bleekst is. Wat ben ik dan jaloers op negers. Die prachtige soepele elastische donkere huid moet een rijk bezit zijn. Veel beter bestand tegen veroudering dan zo’n vale witte en je kan er alles bij aan. Elke kleur gaat spetteren tegen zo’n achtergrond. Het grijze (of iets wat erop lijkt) pak zou nooit door een neger zijn uitgevonden. Niet omdat hij dat niet zo kunnen (natuurlijk kunnen wij dat, wij negers) maar waarom zou hij. Een neger heeft gewoon geen enkele reden om de wereld in het grijs tegemoet te treden. Omdat hij wel wat beters weet. Waarom grijs als rood, groen, geel en paars (of een willekeurige combinatie) je staan? Niet dat een pak een neger niet staat. Altijd beter dan een bleekscheet. Negers zijn net mooie vrouwen. Al trek je een neger een juten zak aan, hij blijft een neger.

Ik zie het voor me. Iemand als Mohammed Ali, P. Diddy, Robert Mugabe, Usain Bolt. Een neger is bokskampioen, rapper, leider, koning van de honderd meter. En hij heeft honderd procent zongerijpt Afrikaans bloed. Tja, Ik had liever Obama genoemd dan Mugabe maar Obama is geen echte neger, hij heeft ook blank bloed. Quinsy Gario is nog meer een grensgeval. Aan zijn uiterlijk ligt het niet, op en top een neger. Maar als hij begint te praten, voel je het aan je water: hier klopt iets niet. Dit kan geen neger zijn. Waarom is een raadsel maar Quinsy Gario die in de spiegel kijkt ziet Zwarte Piet. Een nar. Geen Mr. T. (B.A. Baracus). Hij heeft dus een minderwaardigheidscomplex en dat past niet bij negers. Een echte neger die Zwarte Piet ziet, ziet een geschminkte blanke clown op een kinderfeestje.

Hoe kan het discriminerend zijn om iemand neger te noemen? Als het discriminatie zou zijn dan positieve discriminatie. Voor het N-woord (neger) is niet eens een behoorlijk alternatief. Gekleurde medemens, meer excuus om aan Zwarte Piet te denken heb je niet nodig. Een neger is een mens met kleur, niet een gekleurd mens. Zwarte dan, objectief niets op aan te merken. Maar het vibreert niet. Futloos. Dan heb je nog allochtoon, kleurling, Surinamer, Antilliaan. Allemaal van die begrippen die van alles kunnen betekenen. Bij een neger weet je wat voor vlees je in de kuip hebt. Ik zou ervoor tekenen. Een jaartje op proef.