Oké, die lui van GeenStijl hebben nu bewezen dat je in dit land een onzinreferendum op poten kunt zetten. Over een verdrag dat niemand heeft gelezen, om een heel ander doel te bereiken. Ze willen simpelweg peilen hoe de nationalistische onderbuik erbij hangt. Irritant ergens, maar ook wel inspirerend.
Je kunt door een matrozenpetje op te zetten meer bereiken dan je zou denken. Als je angst zaaiende onzin al op deze wijze weet te verkopen, dan moet dat met van alles kunnen.
Willen we meer of minder rotondes? Moeten er molens of klompen op de nieuwe Nederlandse euromunten? Welke kleur zouden nieuwe M&M’s moeten hebben?
Het hele ingewikkelde concept van democratie verliest misschien aan waarde op deze manier, maar hé, we zijn wel even lekker bezig met z’n allen. Echt belangrijke dingen worden hier toch nooit besloten. In een klein land is politiek per definitie bezigheidstherapie.
We kunnen ook gaan Mens Erger je Nieten. Maar met echte stembussen en van die hokjes lijkt het net iets gewichtiger allemaal. Als we dan toch dit soort spelletjes spelen, dan zouden we dat ook voor iets nobels kunnen doen. We zouden iets kunnen bedenken voor een emancipatievraagstuk bijvoorbeeld.
Matrozenpetje
We kunnen het weer over migrantenemancipatie hebben. Ben je gastvrij of een klootzak? Maar nee, dat doen die matrozenpetjes indirect al een beetje. Laten we het voor een keer gezellig houden. Vrouwenemancipatie bijvoorbeeld. Ook pittig, maar net iets knusser. En nog altijd erg nodig.
Dan hebben we, net als vandaag, wel een excuusonderwerp nodig om het grote thema wat te vertroebelen.
‘Moet Femke Halsema terugkomen, ja of nee?’ bijvoorbeeld.
Of: ‘Nooit meer Ivo Opstelten?’
Het kan altijd nog wolliger: ‘Moet het torentje roze geschilderd worden?’
Daar komen we wel uit.
Voor de korte termijn worstel ik meer met de volgende vraagstukken:
‘Eet ik zo zoet beleg of toch iets hartigs?’
‘Zet ik eerst mijn linker- of mijn rechtervoet naar voren?’
‘Zal ik vandaag nog gaan stemmen?’
