Vorig jaar vroeg ik me al af waarom er geen rokjesdag voor mannen bestaat. Het fenomeen blijft me fascineren. Ik blíjf er over orakelen. Mijn oprechte excuses hiervoor. Maar niet heus.
Nu de zon er eindelijk weer door komt, lijkt het me ook dit jaar weer fantastisch: rond dartelen in het park met een frisse bries om de harige, winterbleke benen. Én om de ballen! Want eigenlijk zijn rokken voor mannen véél zinvoller en praktischer dan voor vrouwen. Sterker nog: een rok is hét mannelijk kledingstuk bij uitstek! Geef maar toe: aan de vrijheid die vrouwen in principe helemaal niet nodig hebben rond hun genotsheuvel, hebben mannen juist des te méér behoefte.
Als rokdrager heb je de keuze uit ‘hang loose’ (wat wil zeggen dat je je onderbroek op het nachtkastje laat liggen) of ‘hold ‘em tight’, waarbij je klokkenspel gesteund wordt door bijvoorbeeld een sneaky ballen-beha (de zogenaamde ‘nut bra‘!), of door een beschaafde stof-tok.
De Schotten weten al eeuwen hoe het moet, dat waardig dragen van een rok. Niks nieuws onder de zon. Maar momenteel ben ik voor mijn werk in de USA en hier is men duidelijk niet gediend van mannen in rokken. Zelfs geen Schotse. Vanwaar die plotselinge afkeer voor een simpel en van oudsher zelfs mannelijk kledingstuk? Kijk eens naar het oude Egypte: allemaal kerels en goden in rokjes! En per slot van rekening worden jurken in grote delen van de wereld óók geschikt geacht voor mannen. Zelfs Jezus had er iets mee.
Hier te lande worden onze edele delen daarentegen dagelijks door maatpak-pantalons, krappe shorts en hypermoderne jogging jeans in elkaar gedrukt. Een martelgang. En dat, terwijl die delen van nature al zo rimpelig en verschrompeld zijn…
Je zou zelfs kunnen zeggen dat broeken eerder optimaal zijn voor vrouwen, niet voor mannen: geen samengeperste bal-bulten in het kruis, geen in het nauw gebrachte geslachtsdelen, hooguit hier of daar een kamelenteen. Maar daar kan ik wel mee leven.
Vrouwen mogen commentaarloos broeken dragen. Mannen in een nette rok zijn echter nog steeds not done. Dan krijg je al gauw alle mogelijke mafklappertermen naar je hoofd geslingerd. Je wordt met al dan niet verholen afschuw bekeken. Sollicitatiegesprekken lopen uit op een fiasco, op het herentoilet word je mogelijk per abuis genomen. Pure discriminatie!
Rokken zijn uitgevonden omdat ze handig waren bij het paardrijden. Zowel voor mannen als voor vrouwen. Jeans en andere stevige broeken voor ‘de man’ werden pas populair toen het kruis van het mannelijke werkvolk beschermd moest worden tegen kou op de bouw en andere werkgerelateerde gevaren. Daarmee werd de broek een symbool voor mannelijkheid. Nou, aan dat symbool hecht ik geen waarde.
Laten we het officieel maken! Laten we strijden voor eenieders recht op het kritiekloos dragen van rokken! Ebroekcipatie! Een ware moderevolutie. Diverse mode-designers werken er inmiddels hard aan. Die designeronzin laat ik – net als mijn penis – maar even links liggen, maar: een praktische rok is een plezier voor iedere pompstok.
Ik zie me al zitten hier, tegenover mijn US-baas. Laissez-faire glimlachend in de stoel, benen over elkaar geslagen. En dan uitdagend en tergend langzaam andersom kruisen, á la Sharon.
Kan hij meteen zien dat ik ballen heb.
Organiseer een referendum.
Dat is een heel goed idee! Is inmiddels succesvol gebleken voor belangrijke zaken als deze. Even voor de eerste peilingen: ben jij dan voor of tegen?