Selfie van Ard
“Exc… excu… cu…! Ik kan het niet Annelies, niet weer..!”
“Jawel Ard, dat willen ze van je, een ruimhartig excuus.. Doe nou eens je best…”
“Excucucu…”
“Laat maar, dan proberen we nog een keer het woordje ‘fouten.’ Goed in de spiegel kijken. Zeg luid en duidelijk, lippen van elkaar, ja goed zo… FOUTENNN!”
“Fffff… fffff…. foufou…”
Zo’n van der Steur, de man blijft me maar bezighouden. Zou hij vannacht geslapen hebben? En de nacht daarvoor? Ik bedoel: je weet dat je straks voor rotte vis wordt uitgemaakt.
Het was niks, het is niks en het wordt niks. Je bent een klungelaar, een nepminister, een sloddervos, een draaikont, een prutser. Kortom: totaal incompetent.
Je weet wat er gaat komen en dan toch een nachtzoen voor je vrouw, in je zijden oranje pyjama behaaglijk heen en weer schurken en van tukkestein. Dan heb je toch een gietijzeren ego, dat kan niet anders.
Mevrouw Pasquali vroeg me of ik zou kunnen slapen. Ik barstte uit in een hol gelach. Ik zou een week voor het debat al nachtenlang handenwringend door het huis banjeren. “Ik ga niet! Ik doe het niet! Ik durf niet… Ze nemen maar een ander!”
Ik mis dan ook ten ene male elke kwalificatie voor zo’n beroep.
Want je moet zakelijk en persoonlijk kunnen scheiden, iets wat bij mij onontwarbaar door elkaar heenloopt. Zoals laatst, toen ik een pakketje had verstuurd via Kiala (@#$%%$!!). Het liet twee weken op zich wachten en de klantenservice reageerde nergens op. Dan voel ik me persoonlijk aangevallen en zou ik ze stuk voor stuk de nek om kunnen draaien.
Je moet tegen kritiek kunnen.
In de supermarkt hoeft iemand maar boos te kijken als onze boodschappenwagentjes elkaar toevallig toucheren, of ik mompel al “sorry…” Als eerste!
U hoeft maar vervelend op een van mijn stukjes te reageren en ik ben uren van slag.
Maar Ard niet, die murmelt iets over zijn stinkende best doen en er vol voor gaan. Ard zit vlak na een ferme afranseling in de Tweede Kamer gezellig met zijn vriendin in de koffiecorner aan de cola en maakt ook nog eens een selfie. Hij geniet! De held!
Ik neem een voorbeeld aan Ard.
Niks geen excuses meer, ze kunnen de zenuwen krijgen allemaal, F.ck ‘m all!!!
U ook! En durf er eens wat van te zeggen!
