Ik was dus in de apotheek. En eerlijk gezegd, het laatste dat ik nog zou willen worden is apotheker. Ooit een gezellige Bourgondiër of een vrolijke Frans gezien die apotheker is? Weleens een hartelijke lach gehoord in een apotheek, of ergens een schaal met appelpunten omdat een apotheker jarig was? Welnee, iedereen een half speculaasje bij de thee. Klapzoenen of slingers, ho maar.
‘Gefeliciteerd meneer van der Vijzel, nog vele jaren’ , maar daar zien ze meestal niet naar uit, die apothekers. Er wordt ook altijd gefluisterd bij het bereiden van mijn receptje: ‘Daar heb je Pasquali, ik zou maar wat extra’s afwegen, want dat duurt niet lang meer. En vraag maar meteen of ie contant afrekent.’
De dood sluipt op kousenvoeten rond in zo’n apotheek. Trouwens, ik vind dat de assistentes er ook sneller ouder worden dan bijvoorbeeld ergens achter de kassa.
‘Iets vervelends gebeurd?’
Ja!
Ik keek toevallig op het apotheek-info-scherm. En er verscheen ineens een interessante mededeling: ‘Moeite met zwanger worden? Ga eens naar je apotheker!’
Meteen daarna was ik aan de beurt en soms word ik zo moe van mezelf. Altijd maar ouwehoeren.
Een van de oudst gediende dames aan de balie: ‘De heer Pasquali?’
Ik schuifelde naar voren.
‘Is klaar hoor!’
Die grap was me te min.
Ik knikte schalks opzij naar het scherm en zei: ‘Kan ik ook apotheker worden?’
‘Heu… U bedoelt..?’
‘Nou als ik dit zo lees, zou ik hier ook wel willen werken’, ontstak ik de volgende trap.
‘Oh ja…?’ Ergens schemerde het begin van een verrast glimlachje. Ze voelde dat dit ergens naartoe ging, maar ze had nog geen idee waar.
‘Ja, maar het ligt er natuurlijk aan wie er zwanger wil worden.’
Haar blik bevroor. Ze keek me zo ijzig aan dat ik ter plekke besloot om die zogenaamde humor van mij maar eens een hele tijd in te slikken.
‘Wilt u er een zakje omheen, Meneeer Pasquali?’
