Op de redactie komt regelmatig een vraag binnen over de man. De vrouw heeft weinig kaas gegeten van de man. Wij, als man, zijn daar zeer content mee. Maar HoeMannenDenken is een website waar jij als vrouw meer uitleg krijgt over het fenomeen man. We gaan dus met de knietjes bloot. We zullen de komende periode de catacomben van het man zijn openbaar maken. We laten ons zien op een manier waar jij al jaren op hoopt.
Vorige week kon je lezen waarom je niet kan rijden. Dit keer lees je hoe je zijn conclusie beter niet kan trekken.
Hoe lang ben je met je man? Een week? 40 Jaar? Heb je hem al ooit eens betrapt terwijl hij zichzelf van zijn lading afhielp? Ooit al eens dubieuze doekjes gevonden? Heb je in de geschiedenis van de gezamenlijke pc porno gevonden? En heb je daarover je beklag gedaan op het Viva-forum?
Jij.
Snapt.
Er.
Niks.
Van.
Mannen zijn rukkers. Punt. En niet omdat het overbehaarde Bonobo-apen met een bierbuik zijn. Het is meer dan dat. Het is een momentje voor jezelf. Even “mij-tijd”.
Zoals jullie bijvoorbeeld schoenen kopen. Of chocolade eten bij elke willekeurige kutfilm met Julia Roberts in de hoofdrol. En daarna kunnen jullie er weer tegenaan. Dan vind je de wereld nog steeds heel erg oneerlijk, maar je kan er beter tegen.
Nou. Dat.
Dat gevoel hebben wij als wij net iets te lang in bed blijven liggen. Of als we tijdens de vrouwenfilm net iets langer dan normaal een plaspauze houden. Dat doen we omdat we die bewuste film met mevrouw Roberts ruk vinden, maar ook voor het andere rukje.
We kunnen er weer even tegenaan. Heel even kunnen we de wereld aan. Want we hebben letterlijk contact met ons eigen ikje gemaakt.
Vrouwen snappen dat niet. Vrouwen worden er zelfs onzeker van.
De vrouw riekt aan een hard geworden doekje, herkent de putlucht en begint direct te twijfelen aan haar seksuele kunde of dito uitstraling. Wanhopig gaat ze de man te verleiden. Ze probeert de man te verwennen met een handjob.
In haar ogen doodsangst.
De angst om hem kwijt te raken.
En de man weet niet wat hij met de situatie aan moet.
Hij probeert zijn Dekhengst wanhopig omhoog te houden, maar de twijfel slaat toe.
Zijn staaf wordt slap.
En jij wordt nog onzekerder dan je al was.
En het hek is van de dam.
Twee seksueel gefrustreerde mensen die stamelen dat GTST bijna begint.
Jij had het kunnen voorkomen.
Door te accepteren dat je man een voorhuidjogger is.
Laat de doekjes en de hard geworden onderbroekjes voor wat het is.
Laat hem zijn trektocht houden.
Gun hem zijn één op één contact met zijn Mini-me.
Het redt je relatie.
En zo laten wij jullie in de waan dat we écht wel genoeg hebben aan elke week alleen een zondagmorgenwip 😉
Ik snap er geen ruk van. (haha). En als ie dan toch op trektocht gaat, laat ie dan z’n rugzak meenemen….(haha).
Zonder gekheid, best leuk stukje ;-).