Op de redactie komt reg
elmatig een vraag binnen over de man. De vrouw heeft weinig kaas gegeten van de man. Wij, als man, zijn daar zeer content mee. Maar HoeMannenDenken is een website waar jij als vrouw meer uitleg krijgt over het fenomeen man. We gaan dus met de knietjes bloot. We zullen de komende periode de catacomben van het man zijn openbaar maken. We laten ons zien op een manier waar jij al jaren op hoopt.
De vorige keer leerden wij je alles over hygiëne en mannen. Dit keer gaan we een stapje verder: zwanger zijn.
Stel, je hebt de cursus tot nu toe goed afgerond. Je man is zo gekneed dat je met hem door één deur kan en nu ben je een stapje verder gegaan. Je bent zwanger. Ge-fe-li-ci-teerd. Ik neem aan dat je geen Q-musicje hebt gedaan en dat je partner de vader van je vrucht is.
Ik hoop dat je man zo reageert. Maar waarschijnlijk appt hij zijn moeder, daarna zijn vrienden en met geluk herinnert hij zich dat hij jou ook even een knuffel moet geven.
Weet dat de weg van zwangerschap tot aan geboorte van het kind voor je man een hel is.
Met grote regelmaat zal hij zijn onveilige avonturen vervloeken. In tegenstelling tot jij is je man totaal niet gecharmeerd van de Babydump, de Ikea kinderkamer-afdeling en de wekelijkse bezoeken aan de Prenatal. Veel liever wil je man zijn nachtmerries over verantwoordelijkheden verdrinken in de kroeg.
Maar ja.
Dat kan niet meer.
Want hij wordt papa.
Nu je aanstaande moeder bent heb je jezelf in een roze EO-cocon gewikkeld. Jij krijgt alle aandacht. Jij mag klagen over dikke voeten, pijnlijke enkels, striae en schandalig dikke melktieten. Jij mag stralen als je complimenten krijgt over je zwangere lichaam. Jij mag toegeven aan je vermoeidheid. Jij mag intens genieten van alle cadeautjes die je van je schoonouders krijgt. Al die rompertjes, alle hydrofiele luiertjes, alle speentjes.
Stop met leven in een utopie.
Je man ziet dit.
Je man staat in de schaduw van jouw buik, en de inhoud ervan.
En je man is jaloers.
Want waar is zíjn aai over zijn bol? Waar blijven de complimenten voor zijn 12 centimeter lange inbreng? Wie voelt er aan zíjn buikje en vraagt of hij het geslacht al weet? Spontaan? Op straat? Door een totaal vreemde?
Precies.
Niemand.
Daar waar jij geniet van het middelpunt zijn staat je man er volledig alleen voor. Hij moet het doen met een vrouw wiens lichaam nooit meer hetzelfde zal zijn. Hij ziet je borsten groeien tot pornogroottes, maar hij mag er niet aan zitten. Want wat zijn ze gevoelig.
Hij probeert je te beminnen maar jij hebt geen puf, geen zin of je voelt je niet sexy. Het eelt op zijn handpalmen groeit gestaag. Of het is precies andersom; jij bent natter dan de Atlantische oceaan, maar hij zit alleen de orka die daarin zwemt.
Je man wordt stiller. Afstandelijker.
En jij vindt dat fijn. Want tegen iedereen zeg je dat je vent stiekem heel gespannen is. Het aanstaande vaderschap vindt je man best eng, ook al laat hij het niet merken.
Nee hoor. Dat vindt hij niet.
Je kerel baalt van het feit dat jij legitiem alle aandacht weg snoept. Dat hij het derde wiel is geworden. En hij baalt van het besef dat hij vanaf dat moment nooit meer de meest belangrijke persoon in jouw leven zal zijn.
En dat hij daar zelf voor gezorgd heeft.
En jij maar janken dat de zwangerschap voor jóu zwaar is.
Tsss.
