Panisch ben ik. Helemaal de weg kwijt. Wat moet ik nou? Waar moet ik naartoe? Wat moet ik lezen? Welke tv-programma’s moet ik bekijken en vooral… wat moet ik denken? Nu er drie maanden lang geen talkshows zijn bij de publieke omroep, ben ik mijn anker kwijt. Ik zwalk rond als een dronkeman. Als collega’s op mijn werk me vragen hoe ik denk over deze of gene actualiteit, begin ik onhandig te stotteren en loop ik hard weg. Bij de groenteboer ontwijk ik ieder gesprek, terwijl ik daar toch altijd zo gezellig praten kan over wat Matthijs van Nieuwkerk nu allemaal weer heeft gezegd.
Maar Matthijs zwijgt, Jeroen is op vakantie en zelfs Eva komt ons deze zomer haar visie op de actualiteit niet geven. En ik… ik weet het niet meer! Ik kan natuurlijk wel naar RTL Late Night gaan kijken, maar die hebben het alleen maar over sport en dat interesseert me geen bal. Bovendien zit je dan te luisteren naar de mening van de commerciële omroep! Wie zit daar nu op te wachten?
Mijn paniek wordt gedeeld door Ronald Plasterk, onze minister van interieur. Want ja, die zit natuurlijk met hetzelfde probleem. Ook hij wil graag dat iemand hem vertelt waar hij het bij de koffieautomaat over moet hebben. Ik ben benieuwd hoe hij zich door de zomermaanden heen slaat. Voor mezelf heb ik een rigoureus besluit genomen. Er zit niks anders op. Deze zomer ga ik ‘on hold’. Sociale media uit, geen tv, geen radio, geen telefoon en vooral geen krant. Ik wil niemand zien, niemand horen en met niemand praten.
Eind augustus zijn de talkshows terug. Dan weet ik weer wat ik denken moet.