Ik verheug me op het EK. Voor de dames onder ons: het Europees Kampioenschap voetbal vindt jaar plaats in Frankrijk en het Nederlands elftal doet niet mee! Ja inderdaad, je kunt gerust je oranje jurkje in de kast laten liggen.
Waarom verheug ik me er dan op, op dat EK? Ik houd van voetbal. Ik houd van voetballen en van voetbal kijken. Hand in de broek, beetje onderuit gezakt en kijken maar. Tijdens het EK is er veel voetbal op tv. Heel veel.
Maar ik verheug me op dit EK misschien wel meer dan op EK’s waar het Nederlands elftal wel meedoet. Waarom? Heel eenvoudig. Tijdens E- en WK’s jatten parttime voetballiefhebbers ‘mijn voetbal’.
Ik kijk het hele jaar door voetbal. Ik kijk naar tactiek en ik kan ook intens genieten van alle emoties en alles er omheen. Wat gebeurt er als het Nederlands elftal wel meedoet? Ineens heeft iedereen een mening. Vanuit alle gaten en hoeken komen ineens mensen die een mening hebben over voetbal.
Iedereen kijkt ineens voetbal. Niet voor het voetbal zelf. Nee. Maar omdat het zo gezellig is. Moeders maakt heerlijke oranje hapjes, vriendin kijkt of dat oranje hoedje wel bij haar jurkje past en de homoseksuele kapper vraagt waar je de volgende wedstrijd gaat kijken. En erger nog: diezelfde kapper gaat mij ineens vertellen hoe het allemaal zit. Welke speler goed is en welke tactiek wel of niet werkt. Dan is de lol er voor mij snel af.
Het kan toch ook niet? Ik, die het hele jaar niet om mode geef, ga toch ook niet tijdens de Amsterdam Fashionweek doen alsof ik verstand heb van mode? Ik ga dan toch ook niet een week lang in de laatste mode gekleed, gekapt en geschminkt?
Waarschijnlijk heeft weer diezelfde kapper dit jaar geen idee dat er een EK is. Zo blijft voetbal van mij en van de echte liefhebber, en wordt onze hobby niet gekidnapt door gillend, in oranje uitgedost gespuis.
