Van ons, voor jullie...
Bron: YouTube
Hier is een eigen sleutel van je cel
Straks mag je zelfs een middagje naar buiten
Daar groei je van, zeggen de therapeuten.
Dus kom je bij de poort, druk op de bel
Maar zweer dat je naar eer en naar geweten
Op tijd terug bent voor het warme eten.
Elke week in je mailbox!
Ik heb in mijn leven heel wat afgedroomd. Wanneer je als man de gezegende leeftijd van veertig jaar nadert, heeft je onderbewustzijn heel wat nachten de kans gehad, zijn gang te gaan. Een van de merkwaardigste ‘nachtzwaluwen’ die ooit mijn brein zijn binnengevlogen, was gesitueerd in Berlijn, in de nog liberale jaren twintig.
In zijn knapzak niet veel. Een handvol muntgeld. Enkele brieven van een oude vriend. Een halsketting met herinneringen. Een lei, schoon als voorheen.
De dief was mij dankbaar. Ik had hem beloofd niets te zeggen, en ik had mijn woord gehouden. Hij ging ervoor zorgen dat ik niet meer gepest werd.
Het is de zomer van 2020, ik zou best post-corona willen zeggen maar het ziet er niet naar uit dat dit snel voorbij gaat.
De romp is er nog, maar die kan nergens heen. Nog even volhouden mensen. De schade halen we weer in.
F*ck, ik zie al mijn hoop al vervliegen als zij slechts dertien zetels krijgen. Ik wil mijn vragenuurtje terug en ik wil haar de “Kamer” in schrijven. Nee schreeuwen want ook haar gedachtengoed is zooo aantrekkelijk.
