De boerka is de noodzakelijke volgende stap in de mode. Niets om van te schrikken! Het zijn niet de ayatollahs en imams die hem hebben uitgevonden, hij is van alle tijden en religies en maakt steeds een come-back. En nu is het zover!
Ook niets westers is de boerka vreemd, de mode van begin vorige eeuw had er alle kenmerken van, alleen de naam was anders. Vrouwen tennisten zelfs geheel bedekt, in gewaden tot over hun enkels. En net als koranvaste moslima’s van nu hadden ze geen keus. Vanwege het christelijk fatsoen in een tijd dat Allah in Europa nog geen voet aan de grond had. Een blote enkel toen was net zoveel waard als een tepel nu. Maar de geschiedenis leert dat blote huid het juk van textiel altijd weet af te werpen. Het begint altijd met een decolleté.
De betekenis van het woord decolleté is vernauwd tot een (soms royale) glimp van de borstpartij. Onzin natuurlijk! Als de corebusiness van kleding het bedekken van de huid is (en dat is het), dan is elk tipje van de sluier dat wordt opgelicht een vorm van decolleté. Ook jeans met scheuren en gaten die tegenwoordig weer helemaal hot zijn.
Na blote armen volgden in de vorige eeuw blote schouders, blote ruggen en blote buiken. Als een V-hals steeds verder de diepte in duikt en samen met vanaf de buik opstomend bloot de tepels in de tang nemen, moet dat wel uitmonden in topless. De minirok en de korte broek zijn het voorlopige resultaat van een ontwikkeling die begon met het onthullen van de enkels. Het kostte tientallen jaren tot het oprukkende bloot via kuit en knie het bovenbeen had bereikt en the final frontier in zicht kwam. De schaamstreek.
Ondertussen introduceerden bouwvakkers het bouwvakkersdecolleté en Marlies Dekkers de blotebillenjurk. Maar uiteindelijk loopt het decolleteren tegen een natuurlijke grens aan. Dat er niets meer te ontbloten valt. Alleen de bilspleet en de geslachtsdelen zijn nog beschikbaar, behalve in naturistenkringen waar zelfs die al vergeven zijn. Dan kan de mode nog een tijdje voort met wisselende roklengtes, dat de buik soms wel en dan weer eens niet bedekt moet blijven. Etcera etcetera. Maar uiteindelijk zit er maar een ding op: een frisse start! Helemaal van voren af aan beginnen. En dan is de boerka onmisbaar! Dus hij komt op dit moment als geroepen!
Ik fantaseer wel eens over de boerka. Niemand hoeft te weten of je eronder nog iets aan hebt. Voor een vrouw met lef moet het een uitdaging zijn om tussen al die plooien stiekem decolletés te verbergen. Wie zegt dat zo’n boerka uit een stuk moet zijn of dat alle naden goed vastgenaaid zijn? Trekt een leuk meisje achteloos een plooi glad, valt er zomaar een welgevormde borst door een kier naar buiten. Of geeft ze een inkijkje tussen haar benen. Niets anders dan een modern sprookje uit duizend en een nacht. En de beste sprookjes zijn waar!
