Facebook, Twitter en weet ik veel welke sociale media nog meer, zijn uitgerust met de mogelijkheid om met één klik van de muis een mening op internet te slingeren. De “duimpje omhoog en omlaag cultuur” van de moderne tijd. Wat een verworvenheid. Hoe men eeuwenlang zonder heeft gekund, het is me een raadsel.
Nu kun je immers bijna achteloos je waardering voor iets uitspreken en, wat nog veel leuker is, heerlijk “reaguren” als iets niet strookt met je eigen mening. We overtuigen elkaar van het eigen gelijk, dat het een aard heeft. Mopperen is zoveel leuker dan het met een ander eens zijn. Dat laatste geeft geen reuring en genereert geen “thread”.
Dat in het achterhoofd houdend, kijk ik wel eens wat de dames van mijn pennenvruchten vinden. Schrijven langs de grens van het betamelijke, in de ogen van het vrouwvolk, het zou immers heerlijk provocerend kunnen zijn. De term vrouwvolk alleen al, is dat niet denigrerend? Kom op feministes, zeg er eens iets van! Maar nee hoor, het ene na het andere duimpje gaat omhoog. Wat doe ik verkeerd?
Totdat het dan eindelijk gebeurt. De titel van de blog, Tits and ass, zou al verkeerd opgevat kunnen worden. Die beschouwt vrouwen als wezens met enkel tieten en een lekkere kont, wat overigens een fijne eigenschap is, maar wat is dat voor een seksistisch gedoe? Toch gaan er twaalf duimpjes omhoog en…. tromgeroffel… drie omlaag. Kijk, die drie, ik spring een gat in de lucht! Driewerf hoezee, het is me gelukt! Ik kan het, ik kan het!
Er zijn drie personen, ik ga er gemakshalve van uit dat dit vrouwen zijn, die mijn blog niet leuk vinden! Zich er misschien zelfs wel aan ergeren. Komt dat door de inhoud of de stijl? Zouden ze zich hebben voorgesteld wat voor iemand ik ben? Een vies oud mannetje dat vrouwen vanaf zijn balkon begluurt en ondertussen… u weet wel? Mijn god, dat hij op deze website een podium krijgt!
Laat ik dan iedereen gerust stellen. Ga er vanuit dat ik niks te melden heb. Niets van belang althans. Het is dat je hier komt, dat je weet welke letters ik in welke volgorde heb gerangschikt. Ter lering ende vermaeck, zogezegd. Niets om serieus te nemen, dat doe ik zelf althans zeker niet. Toch ben ik erg blij met die drie duimpjes omlaag. Blijkbaar zijn er dames die serieus hun mening hebben gegeven, wat een eer! Dank en zet voort, het goede werk!
Zo en dan ga ik nu ergens in een hoekje zitten huilen, want diep in mijn hart is al het bovenstaande stoerdoenerij. De waarheid is dat ik diep ben gekwetst. Dat vind ik niet leuk! Geintjuuuhh 😉
