Dat is de hamvraag voor degenen die minder betrokken is bij de aanslag van Nice of de staatsgreep in Turkije, maar des te meer betrokken bij de eigen vakantieplanning. Op de Day(s) After zijn de artikelen met advies voor vakantiegangers niet van de lucht. “Kan ik mijn geboekte vakantie naar [Nice, Ankara, Parijs, Istanbul, Izmir, vul maar in] nu kosteloos annuleren?” De absurditeit van deze vraag ontgaat zelfs mij niet. Is dat alles wat hen bezig houdt na gebeurtenissen als deze?
Op een foto van het AFP zie je de schizofrenie in Nice. Aan de ene kant van de straat de angstigen, die nog geparalyseerd, doodsbang en vol afschuw staan te kijken naar de gevolgen van het ‘werk’ van een gek op de Promenade des Anglais. Aan de andere kant onvermurwbare door- en overlevers die met hun luchtbedje naar het strand wandelen om nu weer door te gaan met hun leventje en hun zo verdiende strandvakantie. Maar zeg nu zelf, welke van die twee groepen leeft er méér?
Turkije, Frankrijk, Egypte, Tunesië, allemaal vakantielanden die voor zontoeristen inmiddels een no-go geworden zijn. Zo af en toe wordt er nog even getwijfeld over België, maar zelfs daar is het al lang niet meer veilig genoeg.
Maar… denken ze dan werkelijk dat in de eigen achtertuin dan wél veilig is? De kans dat er een vliegtuigbom uit WOII onder je blote voeten ontploft, is altijd aanwezig. De kans dat er zo maar een meteoriet op je kop ketst ook. Om van de kans dat je geëlektrocuteerd wordt bij het onvoorzichtig grasmaaien met je terroristisch aangelegde elektro-maaiertje maar helemaal niet te spreken. De kans dat je door een familielid vermoord wordt, is vele malen groter dan omkomen door toedoen van een terreurgekkie. De kans dat je niet meer levend terug komt van je werk is net zo groot als de kans dat je overlijdt wanneer je ‘veilig’ thuis blijft.
En weet jij veel of jouw liefhebbende man stiekeme moordneigingen heeft en je cocktail van een overdosis strychnine voorziet? Of je betonrottende balkonnetje het ook deze keer nog wel houdt? Of je buurman jouw heavy metal zó zat is dat hij in een vlaag van verstandsverbijstering een stuk zwaar metaal dwars door de schutting in jouw borst boort?
Bron: youtube still
Een aanslag is een putsch is een aanslag is een coup. En erbij betrokken zijn of er zelfs door om het leven komen is ook enkel wat het is: vette pech.
Ja, het is vreselijk. Ja, ik ken dat gevoel: je voelt je even enorm verlaten van alle rationaliteit. Maar het is nóg vreselijker wanneer je je door je – al dan niet irreële – angst laat leiden en daardoor quasi vrijwillig je eigen vrijheden beperkt. Dán hebben terroristen en dictators inderdaad hun doel bereikt.
Dus op de vraag ‘Waar kan ik nog heen’ is het enige antwoord: overal waar je maar heen wilt in je leven. En overal waar jij in vrijheid wilt kunnen zijn. Want als je je huis niet meer uit durft vanwege angst voor een terrorisme of chaos, kun je net zo goed gelijk stoppen met leven. Van leven ga je dood.
yeah, life is a killer.