Elk jaar moet ik mijn motor veilig maken. Zomerklaar noemen ze het. Een crime vind ik dat. Want ik laat een specialist naar mijn scheurijzer staren en zelden kan ik aan zijn blik zien of ik al dan niet een vermogen aan nieuwe onderdelen kwijt ben. Ik ben a-technisch. Niet handig voor een motorrijder.
Dit jaar heb ik geluk. Een nieuwe uitlaat en een set nieuwe banden en ik ben klaar. Zegt meneer de specialist. Snel slinger ik mijn wifi aan. Op een queeste naar de juiste motorbanden ben ik. Ik ben zo’n rijder die zich hardop afvraagt of het merk Profile ook choppers produceert of zich louter bezig houdt met de snelheidsmonsters.
Ik vind mooie banden. Levertijd valt mij mee. Prijs? Geen idee. Daarvoor bel ik met mijn buurman die de banden en de uitlaat er wel even op wil zetten, op een vrije avond. Mits ik een keer op zijn kinderen pas. Tuurlijk, geen probleem. Ik zal mijn vrouw vragen wanneer ze kan.
Buurman vindt de prijs fijn. Bestellen, volgens hem. En terwijl ik mijn bankrekening met een paar tientjes zie slinken, gaat hij op zoek naar een mooie uitlaat. Ergens op de sloop, want ik tour op een oud besje.
Precies een week later rijd ik op mijn Rebel door de uitgestrekte natuur, precies naast de wonderschone A2. Mijn uitlaat ronkt als een echte derdehandsje en mijn banden glimmen harder dan de spaken die er tussen zitten. Het motorblok heb ik verwend met een puik flesje verse olie, want ik was toch bezig met surfen. Dankbaar snort hij tussen mijn ietwat papperige beentjes.
En dat voor een paar tientjes en hooguit vijf minuten van mijn wifi.
En ik ben een avond mijn vrouw kwijt aan mijn buurman.
Iedereen blij!
