Ik wil al jaren van een brug springen. Ik weet zelfs van welke: de op één na hoogste van Europa. Het is er eentje met een prachtig uitzicht over de bergen en een enorm diep dal er onder. Een moment van vrijheid, een moment van in het moment zijn. Het hier en nu ervaren in seconden van vrije val.
Waarom wil ik dan zo graag van die brug springen? Ben ik niet tevreden met mijn leven? Tot op zekere hoogte ben ik zeker wel tevreden, maar nog niet voldaan. Er is nog zoveel te beleven dat ik nog lang niet kan zeggen: nu ben ik tevreden. De lat ligt dusdanig hoog dat ik hem nog lang niet heb bereikt.
Ben ik dan levensmoe? Integendeel, ik geniet van de grote en kleine dingen in het leven. Waarom wil ik het dan zo graag? Wil ik leven in het moment en alleen maar bezig zijn met het hier en nu? Nee, zelfs dat niet. Natuurlijk moet iemand ook leven in het hier en nu, maar ook in het straks.
Wat wil je met je leven? Die vraag houdt mij al bezig sinds het begin van mijn jongvolwassen leven. Een vraag die zo nu en dan opkomt maar nog steeds onbeantwoord blijft.
Dus waarom wil ik dan zoiets idioots doen als van een brug springen? Eigenlijk is het meer een tastbare metafoor, eentje waarin veel mensen zichzelf kunnen herkennen. Het is waar een mens zich kan bevinden op bepaalde punten in zijn of haar leven.
Het randje, living on the edge. Het komt in vele vormen. Start ik een eigen bedrijf in het concept wat ik heb bedacht? Zet ik de stap om dat meisje aan te spreken die ik elke dag bij de winkel zie? Zeg ik mijn baan op om mijn droom te volgen? Verkoop ik huis en haard om op wereldreis te gaan? A small step for mankind, and a giant leap for yourself.
Ja, hij is anders, ik weet het. Maar het is wel de waarheid. Waarover jij je zo druk maakt, is voor de mensheid een futiliteit. Spring ook eens van een brug, ga het avontuur aan en leef.
Ik zal van die brug springen! En ik hoop vurig dat het touw mij houdt, want er zijn nog vele bruggen waar ik af wil springen.
Als je het touw om je nek doet, zal het wel houden maar zijn volgende sprongen uit de agenda te verwijderen. Als het touw (beter elastiek) aan je voeten doet, krijg je meest waarschijnlijk een whiplash (volgens de statistieken van de reisverzekering) en een volgende sprong is mogelijk uit je rolstoel. Wat dacht je van een parachute? Gaan vaak open en nieuwe kansen kunnen in het verschiet liggen. Soms gaan ze niet open maar wie dan nog leeft, wie dan nog zorgt. Veel succes.
PS: Blijf fantasieën als fantasieën koesteren, is mijn goede raad. Bezit van de zaak is het eind van het vermaak omdat dromen nu eenmaal bedrog zijn.