Credit: Kelly SIkkema / Unsplash.com
Opeens is ie er: de vaderknop. De knop waarvan je als man niet weet dat je hem hebt en die pas tevoorschijn komt zodra je vader wordt. Je vol overgave ontfermen over een kaal, huilend wezen dat voornamelijk slaapt en poept en een bron van communicatief eenrichtingsverkeer? Nee, dat had je als man vooraf totaal niet in kunnen schatten.
Als zwangere mama-in-spé komen de moedergevoelens meteen vanaf het begin. Dat heeft de natuur zo voor je bepaald, om te voorkomen dat je er te laks mee omgaat. Vanaf het moment dat er zich een spartelende garnaal in je baarmoeder nestelt krijg je als vrouw al liefdevolle gevoelens en zorgdrang voor je kindje. Vrouwen stoppen op dat moment met roken en drinken en bekommeren zich pardoes over zaken waar ze voorheen geen aandacht aan schonken. Zo moeten er acuut nieuwe gordijnen komen en dienen maanden voor de uitgerekende datum alle stopcontacten in huis van kindveilige afdekking te worden voorzien.
Mannen hebben dat niet. Die zuipen stug door. Ze zoenen die dikke babybuik en praten er tegen maar een verankerde connectie is er nog lang niet. Elke vent die zegt van wel doet maar alsof. Ze hebben visueel bewijs nodig dat het om hun eigenste nazaat gaat en gaan tot aan de geboorte zoveel mogelijk door met hun normale leven. Een avond ongegeneerd doorzakken? Doen we! Keihard spontaan met vrienden de hort op? Geen probleem, feestend zullen we ten onder gaan!
Totdat de mini er is en het realiteitsbesef als een permanente roes indaalt. Waar je als man voorheen maar lastig uitnodigingen langs je heen kon laten schieten blijkt het ineens helemaal niet zo moeilijk om ‘nee’ te zeggen tegen dingen die het leven zo feestelijk inkleurden. De vaderknop waarvan je niet wist dat je hem had staat op standje AAN en zal dat voorlopig blijven. De oerliefde neemt het over en de man weet dat hij ergens voor te zorgen heeft. Een door de natuur bepaalde plichtpleging om te voorkomen dat we te laks met onze nakomeling omgaan. Zo zie je maar: het zijn niet vrouwen, maar baby’s die mannen temmen.
