Met meer dan 8 jaar marktplaats ervaring beschouw ik mezelf wel als een expert op het gebied van digitale garage-sales. Regelmatig koop ik gebruikte goederen op deze advertentiesite en zo af en toe verkoop ik er iets. Soms zet ik er gewoon zaken op voor de lol, dingen waar ik niet echt vanaf hoef, maar onder het motto “Wat de gek ervoor geeft”, probeer ik hoever ik kan gaan met bijverdienen.
Comics, but seriously
Op een blauwe maandag zit ik op de toiletpot door een stapel stripboekjes te bladeren. Allemaal oude Junior Press Marvel Comics, met Amerikaanse superhelden in de hoofdrol. Ze zien er stuk voor stuk nog redelijk uit. De typische grof gerasterde zwart-wit druk wordt omhuld door full colour, in raster gedrukte kaften. Het zijn allemaal Nederlandse uitgaven. De oudste dateert uit 1981, de jongste uit 1987.
Terwijl ik onder een doffe plons waarneem, gaat boven een lampje branden. “Collectors Items!!!”. Marktplaats komt als een lichtkrant voorbij in mijn hoofd. Comics, dat is serieuze handel, fantaseer ik. Nog op de pot zittend, begin ik vanuit mijn Marktplaats-app de ene na de andere advertentie te maken. Tekstje, specificaties, fotootje erbij. De prijs? Totaal ongefundeerd vraag ik € 25,- per boekje. Wat de gek ervoor geeft toch?
Tegen de tijd dat ik klaar ben op marktplaats, zit ik zo’n beetje vacuüm gezogen aan Villeroy & Boch. Met een luide klap knalt de plastic bril van grote hoogte op de pot. Nooit best als die blijft kleven tijdens het opstaan, maar wat wil je, na 1 uur kantoortijd op de vierkante meter. Ik klaag niet, in gedachten heb ik een straatwaarde van circa € 250,- staan voor alle boekjes samen. Het wachten op de vis die in de haak hapt is begonnen…
Mijnheer L. meldt zich
Het bieden schiet niet op. Wel veel kijkers. Ook veel kijkers die mijn Comics als “favoriet” opslaan. Het blijft echter “kijken, kijken, niet kopen”. Ergens onderweg in de auto zie ik vanuit mijn ooghoeken een Gmail-notificatie. Iemand heeft een vraag gesteld over één van de Spiderman Comics!
Zodra de gelegenheid zich voordoet, zet ik de auto aan de kant en open de mail. Mijnheer L. Met de smalende vraag, of ik niet ergens een komma verkeerd geplaatst heb. Iets te hard knijp ik in mijn telefoon als ik het mailtje weg ram. Okay. Ik zit aan alle kanten fout met die prijs. Mijn dochters hadden me al gewaarschuwd dat mijn boekjes op Ebay in betere conditie worden aangeboden, voor ongeveer € 2,50.
Maar dat maakt niet meer uit. Wie denkt mijnheer L. wel dat hij is? Met zijn “misplaatste komma”. Don Quichotte ontwaakt in me. Het gas inmiddels tot op de bodem intrappend, zie ik mijnheer L. zitten. In gedachten krijgt hij vorm. Een dikke 50’er met een leren gillette, een rood-zwart geblokte blouse van flanel. Een door nicotine en teer verwoeste snor die erbij hangt als een wismop in een incontinentiekliniek. Dikke rookglazen in wat ooit een “ziekenfondsbril” genoemd werd. Mee-eters zo groot als krenten in zijn rimpelnek.
Ik stel me voor hoe hij met veel genoegen met zijn lang benagelde worstvinger op de muisknop heeft gedrukt om het bericht te verzenden. Zijn schimmeltenen zo gekromd van spanning, dat deze zich ingegraven hebben in de gezondheidszolen van de overjarige Birkenstocks. Ik hoor hem snuivend vertellen aan zijn vrouw, die net een doos frikandellen in de olie smijt: “Daar zal die gozer niet van terug hebben, Mien!”.
Psychological Warfare
Eenmaalthuis is het Defcon 5. Psychologische oorlogsvoering. Niet omdat het kan, maar omdat het MOET. Inmiddels ga ik ervan uit dat Mijnheer L. het door hem zo begeerde boekje op de voet volgt. Een eurootje of vijf, meer wil hij er niet voor geven. Op zulke momenten is geduld een schone zaak. De checklist van te nemen strategische acties en de uitkomst:
- Fake accounts aanmaken en deze op alle boekjes laten bieden, maar vooral op de betreffende Spiderman Comic;
- Bieding op Spiderman drie dagen lang op € 4,- laten staan;
- Wachten;
- Bericht van L.! Hij biedt zijn € 5,- Net als op het eerste bericht reageer ik ook niet op dit bericht;
- Bieding op Spiderman ophogen naar € 7,50… ik voel het zweet van L. inmiddels!
- Mail van L. of hij nog antwoord krijgt, beantwoorden met “Ik kom erop terug, ben even druk met bieders achter de schermen.”. Ik meld en passant even dat er iemand van een Zuid Afrikaanse Marvel Comics club gemaild heeft en deze man het boekje persoonlijk wil ophalen. Dat ik niet weet waarom, maar dat deze man iets riep over 1e druk;
- De biedingen laten oplopen tot een eurootje of € 150,- waarbij het laatste bedrag door een mijnheer Botha geboden is.
- Mail van L. negeren, hij wil het boekje nu voor € 15,- ophalen en meteen cash bij de deur natuurlijk…
- Tijd voor de nekslag. De advertentie met de Spiderman Comic gaat op “Gereserveerd”.
- Ik mail beleefd terug aan L. dat die mijnheer uit Zuid Afrika hem heeft voor € 150,- en ik alleen nog wacht op de betaling. Als die komt, haal ik de advertentie offline.
- Na vier uren wachten advertentie offline halen.
De Toegift
Misselijk maar helemaal voldaan haal ik de dag erna alle advertenties offline. Nog één mailtje naar L.
“Bedankt voor uw interesse, helaas zijn de andere boekjes ook meteen gekocht door de man uit Kaapstad. Succes met uw zoektocht! Hartelijke groet, Jan.”
Ik vind mezelf een complete lul, ben vooral tijd kwijt en geen euro rijker en kan nog weken kleiend doorbrengen met de neus in de Comics… maar wat een fijn gevoel.
De moraal van dit verhaal: Je kunt nog zo’n kommaneuker zijn, het is toch de punt die afsluit.
