Aan de overkant wordt bij Hoevrouwendenken stevig getikt over Netflix en Gilmore Girls. Alsof dat een vrouwenserie is. Ja goed, de hoofdpersonen zijn dan wel geen man, maar de serie is echt serieus uniseks. Daarnaast is het zeldzaam om een serie te treffen, die zo doorwrocht is met grappen op diverse niveaus. Grappen die meerdere lagen van popcultuur en politiek commentaar samenweven. Van 2000 tot 2007 heeft de serie gedraaid. Toen was de koek op.
Hoofdpersonen zijn moeder Lorelai en dochter Rory. De band tussen die twee is de rode draad in de serie. Ook al doen de onderwerpen wat soapy aan. Het sarcasme en de snelheid waarmee er gepraat wordt, doet eerder denken aan stand-up comedy.
Als personages blijven Lorelai en Rory lang interessant. Dat is ook echt te danken aan de verschrikkelijk goed geschreven dialogen. Het team achter Gilmore Girls dat de teksten schreef, bestond uit 29 schrijvers, steeds in een wisselende samenstelling. De serie bewijst dat sarcasme, woordgrappen en humor in één zin prima samengaan. En dat soms vijf zinnen achter elkaar.
Natuurlijk komt er nog een vervolg, een farewell season. Dat zal bestaan uit vier delen die elk 90 minuten duren en in november 2016 worden uitgezonden. Daarom verschijnen alle voorgaande seizoenen nu ook op Netflix. Om de hype te starten. Ik weet niet of ik nog een keer ga kijken. Soms is het beter als nostalgie letterlijk bij herinneringen blijft.
De enige serie die ik ooit echt gevolgd heb. Meesterwerkje.
Ik vaal serieus als een stekker dat ik er doorheen ben… Alle 7 seizoenen. Ik kijk enorm uit naar de nieuwe release ;-).
Dank voor deze ode, als antwoord op mijn blog.