Om de vakantie af te sluiten nam ik het gezin mee naar een goed Italiaans restaurant. Zo’n restaurant met mooi gevouwen servetten op de borden en waar ze geen grote rol schaap roosteren aan een vertikaal spit.
Zo’n restaurant met kreeften in een bak water.
Draak 1 vond deze schaaldieren maar wat interessant. Zijn neus bevuilde het aquarium, hij sprak ze toe met louter lovende woorden en zijn nieuwe beste vriendjes kregen alle liefde van mijn 7-jarige zoon.
Waarom er elastiekjes op de scharen zaten, vroeg hij zich af. Mijn vrouw vertelde waarom.
Draak heeft zichzelf in slaap gehuild.
Meneer wil vanaf nu niet geassocieerd worden met het fenomeen mens. Rotzakken zijn het. Moordenaars. Dierendoders. Monsters.
Hij heeft besloten om nooit meer vlees te eten. Uit liefde voor het dier. En uit principe.
Dat is voor hem een hele aderlating, want alles wat hij lekker vindt bevat vlees. Maar ik ken mijn zoon goed genoeg om te weten dat zijn besluit vast staat. Vegetarisch eten zullen we hem moeten voorschotelen.
En da’s lastig. Want mijn vrouw en ik zijn nogal van een puik stukje koe.
Maar we laten ons niet uit het veld slaan. Als Draak vleesloos wil eten zullen wij hem daarin ondersteunen.
En toch. Het is lastig. Want terwijl wij lekker knagen aan een stuk koe probeert Draak zichzelf groot te eten met tofu.
Daarnaast wat graankorrels en een glas water om alles weg te spoelen. Want, laten we eerlijk zijn; al kruid je de vleesvervanger nog zo goed; het is geen biefstuk.
Terwijl de heren een dames vleesvervangerproducenten er alles aan doen om het spul te laten lijken op echt vlees. Ze vormen de groenteburger naar een hamburger. Tofu lijkt op kipsaté. Ze vormen een ondefinieerbaar stuk spons om in op gehaktbal lijkende kanonskogels.
En dat vind ik zwak. Heel zwak.
Want waarom je principes maskeren?
Dat is hetzelfde als eerst een bus V.I.Poo spuiten voordat je de rijsttafel van gisteren aan de aarde teruggeeft; compleet onnodig.
Als je dan toch principieel geen vlees eet, laat dan zien waar je voor staat. Bak een groenteburger die de vorm van Marianne Thieme heeft. Vorm je tofu om in een opengesneden slager.
Ik bedoel; het is al niet te vreten, dus voor de vorm hoef je het niet te laten.
Als niet-vleeseter weet ik dat het vegetarische vlees tegenwoordig juist veel teveel op vlees lijkt, ook qua smaak en structuur. Ik hou niet van vlees dus doe mij maar echt nep maar ik heb wel wat tips voor jullie want zo te lezen zijn jullie nog niet heel creatief geworden. 😉
Graag! Tips zijn zeer welkom!
Als je wilt dat t echt op vlees of vis lijkt: https://www.devegetarischeslager.nl/
Pasta of rijst kun je prima eten zonder. Gewoon wat bonen (bijv zwarte bonen) en nootjes erbij en het vlees is helemaal niet meer nodig, ook de vervanger niet.
Wil je echt snacken? Falafel! Want de gemiddelde kaassoufflé is natuurlijk niet te eten.
Voor een kaassoufle worden koeien in kleine stallen gehouden en leeggemolken, dus als vegetarieer kan dat al niet (vind ik) en Falafel wordt gemaakt van Kikkererwten, vind ik zielig voor de kikkertjes dat hun erwten opgegeten worden.
Maar on-topic, je kunt idd heel lekker vegetarisch eten, mijn favo is cannelloni gevuld met een geitenkaas/spinazie mengsel, even sudderen in tomatensaus. Kun je me voor wakker maken.
Kaas is sowieso standaard niet vegetarisch maar vegetarische kaas bestaat dan weer wel.