Het is frappant hoe liefde om kan slaan in haat, jaloezie, ergernis. En uiteindelijk in totale onverschilligheid. Waar ik ooit optimistisch begon aan een echtscheiding waarbij we vrienden zouden blijven, ben ik nu een illusie armer en een ervaring rijker. Er zijn vast mensen die vrienden kunnen blijven in deze situatie, maar ik hoor daar niet bij.
“Keep my name out of your mouth and i’ll treat you the same.”
Dat is over het algemeen mijn houding aan het einde van relaties. Vrienden krijgen louter positieve eigenschappen van je te horen. Ik werd namelijk niet voor niets ooit verliefd op je. Maar mensen die dichtbij staan, prikken door de façade heen en zien de woede. Het verdriet dat borrelt.
Het is gemakkelijker voor een man om kwaad te worden. Pure haat, daar kun je op voeden. Het kan je motiveren om nooit eerder behaalde prestaties neer te zetten. Maar een man met verdriet is een akelig gezicht. Het hoort niet zo bij het beeld dat ons is voorgespiegeld. Wie van jullie heeft zijn vader ooit zien huilen? Oké, en dan nu zonder dat er iemand overleden was?
Mannen kunnen niet te lang verdrietig zijn. Van hen wordt actie verwacht. Een boze man wordt sneller geaccepteerd dan een verdrietige. Geen zelfreflectie en al helemaal geen zelfmedelijden. Dan ben je een loser. En beste lezer, dat ben ik. Ik ben een loser. Ik had alles, een vaste baan, een schitterend huis in het centrum en een relatie waarvan ik dacht dat het goed zat. Waar ik tevreden mee was.
Dat heb ik verloren. Niet verspeeld, maar verloren. Sommige dingen zijn me afgenomen en andere dingen heb ik laten gaan. Ik weet wat mijn aandeel is in dit drama. Maar dat neemt niet weg dat ik verdrietig kan zijn over dat wat er niet meer is, dat wat ik verloren heb. Zonder dat ik het op enig moment terug zou willen.
“It is better to have loved and lost than never to have loved at all.”
Alfred Tennyson heeft dat ooit ergens in een sonnet gegoten. Ik denk dat je dat pas echt kunt begrijpen wanneer je verliefd bent geweest, er alles aan gedaan hebt, maar hebt gefaald. Ik ken de strofe sinds mijn veertiende, maar snap nu pas wat deze echt betekent. Maar in het verliezen heb ik ook wat gewonnen. Soms kun je falen terwijl je niets fout doet. Soms faal je wanneer je niets doet. Maar houden van blijft. De liefde die we hebben gedeeld, is niet weg maar ik denk er niet meer aan. Ik ben eroverheen. Het is goed zo.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Z2LC1xrdOaM]
Prachtig Freek. Prachtig Verwood.
<3
Spijker op de Kop. Dit had mijn tekst kunnen zijn, maar waarschijnlijk niet zo goed verwoord zoals jij dat hebt gedaan Freek. Hulde!
Schitterend geschreven..
Don’t cry because it’s over. Be happy because it happened.
Zoals ze hier in Brabant zeggen: “Ge kunt het maar gehad hebben.”
;-D