Ik vraag me af hoe de zomer voor dikkere vrouwen is geweest. Want lichaamsformaat is toch wel een dingetje – of zeg maar gerust ding, in sommige gevallen-slash-vrouwen. Niet voor mannen. Mannen boeit het over het algemeen een stuk minder hoe flubberig ze in hun vel zitten en wat voor formaat ze hebben. Sterker nog, de eerste prille vormen van niet-slankheid weten wij langs slinkse wegen om te turnen tot een trend waarbij we onze vadsige torso’s bestempelen tot het nieuwe sexlijf. Toch, dadbod? Over een slimme zet gesproken.
Goed, terug naar de dikkere vrouwen van daarnet. Ik zag namelijk zojuist de cover van een Flair die gedateerd is van ergens aan het begin van de zomer. De Flair had geen slimme zet. Au contraire. Op de cover prijkt ergens onderaan het kopje ‘Wie niet slank is moet slim zijn’. Het is een nogal rare zin die op meerdere manieren behoorlijk wringt. Zoals: hoeven mensen die wel slank zijn niet slim te zijn? Het liefst heb je toch dat iedereen slim is. Verder wekt de zin door het woordje ‘moet’ behoorlijk de suggestie dat mensen die niet slank zijn – oftewel dikkere mensen – als het aan Flair ligt niet eens een keuze hebben.
Mogen dikkere mensen niet dom zijn? Beetje raar. Als ik een dikkere vrouw was zou ik me direct beledigd voelen door de Flair. Maar die kunnen we niks kwalijk nemen. De Flair handelt namelijk precies volgens de geheime formule die alle vrouwenbladen hanteren: eerst het vrouw-zijn met al zijn nukken bombarderen tot een soort van biologische straf, om vervolgens je hele redactioneel te vullen met tips en remedies om dat voorgeschotelde leed te verzachten. Een schitterend verdienmodel dat na jaren nog altijd staat als een huis. En dat is dan weer wél slim van Flair.
