KØT IKEA

09-09-2016 door Werner van Looy

We hadden hem al weleens zien hangen bij de IKEA: SILVERÅN, een vierkant badkamerkastje van hout met een spiegel als deur. Mijn vrouw stond er verliefd naar te kijken, maar ik wist de koop af te houden door even kritisch op te merken dat we beiden geen idee hadden hoe breed en hoog de plek was waar dat kastje zou moeten komen. Tot mijn grote opluchting liepen wij de IKEA uit zonder bouwpakket.

Het vervloekte ding
Maar maanden later stonden we er weer, alsof het een goed idee was om naar de IKEA te gaan en ja hoor: hij hing er nog. En juist toen ik bijna euforisch uit wilde roepen dat wij nog altijd niet wisten of dat vervloekte ding wel ging passen, bleek mijn vrouw de maten te hebben opgemeten en verrek: het ding paste precies. ‘Maar gaat het deurtje dan nog wel open?’ probeerde ik nog. Nou, dat deurtje ging het prima doen in onze badkamer, vond zij.

Pluggen en een waterpas
We reden naar huis met een bouwpakket en na het avondeten en het bijbehorende biertje besloot ik het Lego bouwpakket voor volwassenen eens aan een grondige inspectie te onderwerpen. Mijn vrouw keek vol bewondering toe hoe ik plugjes in gaatjes propte en plankjes aan elkaar bevestigde en er kwam zowaar iets op tafel dat op een kastje leek. Maar toen moest het worden opgehangen. Daarvoor had IKEA iets bedacht met briefjes en een waterpas.

Gaatjes
Het probleem met SILVERÅN was dat het moest worden bevestigd aan onze eigen muur waarin dus geen voorgeboorde IKEA gaatjes zitten. De briefjes gaven aan waar de gaatjes moesten komen, maar nadat ik ze vakkundig had geboord bleken ze allemaal op de verkeerde plek te zitten. Ons kastje hing hartstikke scheef. En zo’n gaatje 4 millimeter naar boven verplaatsen gaat niet, dan heb je alleen maar een groter gat.

Ingenieus
Dus ging ik boren, niet in de muur, maar in het ijzeren ophangsysteem van IKEA. Nieuwe gaatjes, zodat het allemaal recht zou gaan hangen. Na een uur modificeren hing het kastje recht genoeg. Het luchtbolletje van de waterpas was het niet helemaal met mij eens. Maar FØK dat luchtbolletje. Het kastje hing. Volgens de instructies hoefde ik nu alleen nog maar de schroefjes van het ophangsysteem aan te draaien. Ik ging vrolijk draaien, maar het kastje hing meteen weer scheef. Dus ik terugdraaien en toen hing hij weer recht. Bleek dat ophangsysteem waarin ik gaten had geboord zo ingenieus in elkaar te zitten dat je er het kastje mee kon stellen.

Ik heb SILVERÅNs deurtje heel hard dichtgeramd. Toen zag ik een ontzettende droeftoeter in de spiegel: meneertje klusjesman. Ik heb hem heel hard uitgelachen.