Even dacht ik dat meisjes mij leuk vonden

11-09-2016 door Gabriël van Eekelen

Tegenwoordig groeten meisjes mij. Heel keurig. Een knikje, of een welgemeend “goedendag”.
En niet zomaar meisjes. Nee, móóie meisjes! En juist dát soort meisjes loensen naar mij. Af en toe kijken ze zelfs verlegen weg. Als ware ik Justin Bieber zelve.

Van die jonge dames van hooguit begin 20, of misschien nog wel jonger. Die deernes die nog strak in de broek zitten en waarbij de borsten nog fier naar voren staan. Écht mooie meisjes.

Het doet mij heel erg goed. Mijn ego groeit gestaag. Want wie maakt dat op mijn leeftijd mee? 38 En ineens populair onder het jonge grut.

Helaas ben ik een denker.

Ik wil weten waaróm ik ineens aantrekkelijk gevonden word.
Is het mijn uitstraling? Dat de dames zien dat ik meer dan voldoende levenservaring heb?
Of is het vanwege het feit dat ik tegenwoordig goed in mijn vel zit? Dat ik zelfvertrouwen heb? Zonder arrogant te zijn? Dat meisjes dat interessant vinden?
Of misschien omdat ik een buikje heb? Dat die jonge dames dat stiekem heel fijn vinden? Zo’n teddybeer met zelfvertrouwen?

Ik zei het al.
Helaas ben ik een denker.
Ik moet het antwoord weten.

Ik ken meisjes. Waar ik dit soort vragen aan kan stellen zonder dat het gek of vies wordt.

Had ik het maar niet gedaan.
“Dat komt omdat je onze vader kan zijn, qua leeftijd. Ik bedoel, je bent bijna kaal, dik en grijs.
Daarbij zit je kop vol rimpels. Als ik tegen iemand zeg dat je 45 bent geloven ze mij meteen.
De meeste meiden van mijn leeftijd zien jou niet meer als iemand waar ze voor moeten oppassen of waarvan ze denken dat ze er door nagestaard worden. Je bent oud, en voor ouderen moet je respect tonen.”

De komende weken schuil ik onder een rots. Dat u het weet.