Vandaag is het dag 98 van mijn #100DagenSporten. Tot nu toe is het mij alle dagen gelukt om te gaan hardlopen, zwemmen of een bezoek te brengen aan Basic-Fit. De resterende twee dagen zie ik met vertrouwen tegemoet.
De dagelijkse discipline was niet altijd makkelijk, maar betaalt zich op verschillende manier uit. Mijn sportprestaties zijn beter geworden. Ik ben vermagerd. Mijn bovenlichaam ziet er “afgetrainder” uit. De manboobs en het buikje zijn verdwenen. 100 dagen niet roken en drinken, lijkt mij een goede stap voor je lichaam.
Er is nog een belangrijker doel dat ik hiermee heb waargemaakt; ik heb het volgehouden. Ik heb in het verleden al meerdere periodes gesport, maar telkens bloedde het weer dood. De #100DagenSporten was echt een middel om eens voor een langere periode te blijven sporten. Dat is gelukt. En de sportieve resultaten zijn boven verwachting. Het gemak waarmee je na 14 weken een halfuur, of 45 minuten, onafgebroken door het bos rent, is een wereld van verschil met de paar minuten hardlopen die je in het begin, met moeite, kunt opbrengen.
De euforie na de #100DagenSporten is wat minder groot dan ik afhankelijk had gedacht. Een dagelijkse routine vergroeit na meer dan drie maanden tot een vanzelfsprekendheid. De euforie zou op dit moment voelen als een vreugdedans omdat ik twee keer per dag mijn tanden poets. Al kan dit gevoel de allerlaatste dag natuurlijk wel komen, wij zijn er immers nog niet…
Dit is het laatste blog over de #100DagenSporten op HoeMannenDenken.nl. Dank voor de support, het heeft mij zeker een boost gegeven. Juist op de lastige dagen. Het schrijven van een wekelijks blog was een extra stok achter de deur en het is leuk om na de 100 dagen je eigen ervaringen nog eens te kunnen teruglezen. Ik raad het bijhouden van een blog (of dagboek) iedere sportieveling aan.
Tot zover. Nogmaals dank aan iedereen die met mij heeft meegeleefd. Ik ga nu een frisse duik nemen in het zwembad. Op naar de laatste twee dagen.
Afhankelijk??? 4e alinea, bedoeld wordt waarschijnlijk “aanvankelijk” ?