Bron: YouTube
Het jaarlijkse praatje dat de monarch vanaf zijn troon het land in slingert, is iedere derde dinsdag van september praktisch hetzelfde. Het begint met een alinea waarin je hoort dat het een zwaar jaar was waarin we allemaal veel offers moesten brengen. Een jaar waarin onze samenleving opnieuw op de proef werd gesteld en waarin we moesten blijven strijden voor onze rechten en vrijheden. Omdat de zaken daarbij nimmer keihard bij naam worden genoemd, mag de oplettende luisteraar daar een eigen invuloefening aan geven.
Na de ellende wordt de nodige hoop geschetst. Het gaat om een handvol kruimels die tezamen als een volledig smakelijk brood wordt geserveerd. Iedereen zal er het komende jaar een beetje op vooruit gaan. Tja, veel slechter kan het ook niet gaan, denken we dan met zijn allen. Er zitten momenteel 80.000 mensen méér in de bijstand, vergeleken met vier jaar geleden. De professionele mooiweerspeler Mark Rutte, volgend jaar wederom lijsttrekker van de partij die het beste kan liegen, lacht overtuigd dat hij het met zijn cluppie allemaal top doet.
Dat doet hij niet. Geen enkel kabinet is zo slecht beoordeeld als dit. De cijfers voor de bewindslieden laten er in het EenVandaag Opiniepanel geen gras over groeien. Het vertrouwen in deze regering is een miezerige 23%, de individuele cijfers per minister zijn om te huilen. Met als absoluut triest dieptepunt ene Ard van der Steur. Vroeger kwam je trots thuis als je een 8 op je rapport had, maar als dit getal aangeeft hoeveel procent van het volk vertrouwen in je heeft, kun je maar beter snel opzouten.
Maar liefst 70% van de respondenten ziet de toekomst van Nederland somber in. Dat is een niet te negeren cijfer: dan is er daadwerkelijk iets aan de hand, dan is er de laatste jaren een dikke fuck-up gemaakt door de mensen in charge. Ouderen, zieken en zwakken verpieteren.
Nieuwkomers worden in steeds grotere mate met scheve ogen aangekeken. Andere landen blijken het hier voor het zeggen te hebben en er wordt tegen de zin van het volk in vooral naar Europese pijpen gedanst. Het gaat alle kanten op, behalve de door de regering beoogde goede kant. Geen mens weet namelijk wat die is, laat staan de regering zelf.
Een stuk of wat regeringen terug liep het allemaal wel los. Er waren heel wat minder informatiestromen en die waren bovendien stukken meer controleerbaar. De mensen wisten vaak van niets. Tegenwoordig zitten de media – de social media, de gevestigde orde en de nieuwe luizen in de pels – overal bovenop. Alles ligt onder een vergrootglas en de openheid lijkt daardoor groter dan ooit tevoren. Uitspraken en beloften worden niet meer vergeten en zijn stukken minder aan slijtage onderhevig dan voorheen. Iets wat de regering overigens niet echt lijkt te begrijpen, of in elk geval tamelijk doorzichtig pleegt te negeren.
Die beloofde € 1000,- van Rutte stamt inmiddels uit 2012. De belofte om de onderste steen van de MH17 boven te krijgen, ligt na twee jaar dieper bedolven dan ooit. De Griekse miljarden lijken inmiddels verdampt en zien ‘we’ nooit meer terug. Een door burgers geïnitieerd referendum over een kwestie die voor veel mensen zorgelijk is, wordt door de regering genegeerd, tegen heersende wetgeving in laconiek. Een regering die gebrek heeft aan daadkracht en kunde, en die prangende zaken als genocide niet bij de naam durft te noemen. Een regering die graag het vingertje heft, maar als puntje bij paaltje komt, kiest voor sussende woorden in plaats van met de vuist op tafel te slaan. Die in meerdere opzichten altijd aan twee kanten een deurtje openhoudt, altijd rekening houdend met ruimte voor ontsnapping, altijd bezig om vooral het eigen hachje te kunnen redden.
Ondertussen zitten we met een failliet fopleger en maken abominabel slecht vloggende MBO’ers de dienst uit in de straten van dit land. Aankomend voorjaar zijn de verkiezingen. De vraag is: wat gaan we stemmen?
Zie hem zitten op zijn troon, dacht ik, gierde het uit, klikte de tv uit en ging verder in de roman waarin W.A.’s homoseksuele schaduwleven voor hilarische passages zorgt. In het land van Erdogan zou die schrijver, ook een W.A. trouwens, nu dood geweest zijn. De eerste W.A. heeft die macht niet, heeft niets meer dan een symbolische functie, en mag eigenlijk geeneens staatshoofd meer genoemd worden. Eigenlijk is hij voor Nederland wat Hendrik Haverkamp voor de band normaal was: een voor iedereen herkenbare mascotte. Wat mij betreft gaat dus het mes in budget Koningshuis. Ik weet niet wat Hendrik Haverkamp verdiende, maar veel meer hoeft de acteur met de rol van koninkje niet te krijgen. Toch?
Laat dat mes doorsnijden in de regering
Goed gezegd. Maar bedoel je dat H. Haverkamp eigenlijk ook homo is? Van Wim Lex had ik dat altijd wel gedacht by the way.
Het mag straks gewoon gezegd, belediging van het staatshoofd, any staatshoofd trouwens, lijkt af te worden geschaft vernamen we vanmiddag. Schrijvers als Frank van Pamelen, Arjen Lubach en Wladimir Arn voerden onze monarch in hun door de literaire interpretatievrijheid vergoeilijkte boeken al op als corrupte crimineel en nymfomane gay, maar straks mag iedereen over de royal family roepen en bloggen wat hij of zij wil. Ik voorspel ook zware tijden voor schoonzusje Bruinsma, eh, Wisse Smit, want me dunkt dat met name de briljante Van Pamelen daar nog niet mee klaar is. Voel je aangesproken, Frank!
“De wraak van Vondel”, voor zij die de pointe gemist hebben. Aanrader voor iedereen die anti-koningshuis is. Overtuigend!
Nou, ik wil dat Vondel-boek best wel lezen hoor, als ik je daar een plezier mee doe. Maar garandeer je me dat er geen naaktfoto’s van die enge Mabel in staan?
Haha! Wees maar niet bang hoor, Frank van Pamelen is niet zo van de horror.
Het “Volk” mag ook wat meer aan zelfreflectie doen, zelfstandig op onderzoek gaan of ze wel gelijk hebben met hun zorgen. Kijken of ze het verschil tussen mening en feiten uit elkaar kunnen houden. Onderzoeken wat het verschil is tussen betrouwbare bronnen en onzin. Eens nagaan wat een representatieve democratie nou eigenlijk inhoud. Zich afvragen of de “grotere afstand tussen de ‘elite’ (regering) en het Volk” niet komt omdat zij zelf de gene zijn die hard wegrennen op basis van… ja wat eigenlijk?
dat er problemen zijn dat is duidelijk, maar weg met de politieke correctheid!
Het Volk is dom (of betere gezegd; slecht geïnformeerd)! Was het altijd al (vandaar een representatieve democratie). Het probleem is echter internet, dat is de nieuwe factor. Marginale denkwijzen en angstzaaiers hebben plotseling onevenredig veel invloed en mensen eisen tegenwoordig dat er op basis van hun ‘mening’ direct gehandeld dient te worden. Daar moeten we aandacht aan besteden, maar dat doen we niet. de Westerse democratie gaat kapot als we het niet aanpassen aan deze nieuwe realiteit.
En we hebben het over het algemeen juist zo waanzinnig goed!
Ik lees de Volkskrant. Waarmee mijn domheid en slecht geïnformeerd zijn dus verklaard zijn. Eindelijk. Dankjewel, Dust!
Geen VVD in ieder geval!!
Geen VVD? Bent u toevallig Antilliaan?
Het is allemaal zo simpel: als we dan zo’n hekel aan Pinokkio Rutte en de VVD hebben, waarom stemmen we er dan zo massaal op? Volgende keer weer, let maar op. Kortom: elk land krijgt de leider die het verdient.
Ik reken mezelf vooral niet tot de tweede ‘we’ uit je reactie. Wel tot de eerste, maar dat mag duidelijk zijn.
Toch hebben we aan Markje een pracht van een Guinnes Book of Records-record te danken. Wij zullen altijd het eerste land ooit zijn waar de minister-president nog bij zijn moeder woonde.
Kun je je natuurlijk bij afvragen of moeder Rutte niet de grote leider was die dit land niet verdiende.